اولین نمایشگر تماسی گرافنی

محققان در کره و ژاپن فیلم‌هایی از گرافن به ابعاد ده‌ها سانتی‌متر ساخته‌اند. آنها این فیلم‌های گرافنی بزرگ را به‌صورت الکترودهای شفافی طراحی کردند و سپس این الکترودها را داخل افزاره‌های صفحه نمایش تماسی یکپارچه کردند. این کار جدید یک پیشرفت مهم دیگری در توسعه متحیرانه‌ی افزاره‌های گرافنی است.

محققان در کره و ژاپن فیلم‌هایی از گرافن
به ابعاد ده‌ها سانتی‌متر ساخته‌اند. آنها این فیلم‌های گرافنی بزرگ را به‌صورت
الکترودهای شفافی طراحی کردند و سپس این الکترودها را داخل افزاره‌های صفحه
نمایش تماسی یکپارچه کردند. این کار جدید یک پیشرفت مهم دیگری در توسعه
متحیرانه‌ی افزاره‌های گرافنی است.

این گروه تحقیقاتی به رهبری جانگ- هیون آن و بیونگ هی هانگ از دانشگاه سانگ‌کیون‌کوان،
کره، با استفاده از روش ترسیب بخار شیمیایی (CVD) روی یک ورقه مسی یک لایه
گرافنی رشد دادند. سپس این فیلم گرافنی را می‌توان با استفاده از یک غلتک
روی یک پایه پلیمری چسبناک پرس کرد و ورقه مسی را با فرآیند اچینگ حذف کرد،
در نتیجه فیلم گرافنی متصل به این پایه پلیمری باقی بماند. لایه گرافنی
متصل به پلیمر را نیز می‌توان با استفاده از غلتک‌ها روی یک بستر نهایی- از
قبیل اتیلن ترفتالات- پرس کرد و چسبندگی پلمیر را با گرم کردن از بین برد و
آن را جدا کرد. لایه‌های بعدی گرافن را می‌توان با همین روش اضافه کرد.

این محققان این روش را برای ساخت یک فیلم گرافنی مستطیلی با قطره‌هایی
برابر ۳۰ اینچ استفاده کردند. سپس این گرافن را به‌وسیله اسید نیتریک اصلاح
کردند. این لایه گرافنی اصلاح شده می‌تواند به‌عنوان یک الکترود شفاف بزرگ
عمل کند و در افزاره‌های صفحه نمایش تماسی استفاده شود.

 

 
چپ: یک فیلم گرافنی شفافِ منتقل‌شده روی یک صفحه PET 35 اینچی. راست: یک
نمایشگر تماسی گرافنی متصل‌شده به یک کامپیوتر.
 
الکترودهای شفاف مرسوم کنونی که در چنینی
کاربردهایی استفاده می‌شوند از کسید قلع ایندیوم (ITO) ساخته می‌شوند. این
پژوهشگران می‌گویند که الکترود گرافنی آنها از الکترودهای کنونی شفاف‌تر و
بادوام‌تر می‌باشد. جانگ-هیون آن می‌گوید: قیمت ایندیوم در دهه‌های گذشته
چند برابر افزایش یافته است و با توجه به اینکه بازار نمایشگرها و پیل‌های
خورشیدی در حال گسترش است، قیمت آن بیشتر از این نیز افزایش خواهد یافت. به‌علاوه
مواد اکسیدی مانند اکسید قلع ایندیوم معمولاً‌ شکننده و ضعیف هستند. به‌همین
دلیل نمایشگرهای تماسی مبتنی بر اکسید قلع ایندیوم یک عمر محدود دارند، در
حالی که یک صفحه نمایش تماسی مبتنی بر گرافن ذاتاً می‌تواند همیشگی باشد.
او اضافه می‌کند، علاوه‌براین تولید گرافن بدون هیچ نیازی به مواد کمیاب،
فقط به مقدار کمی از منابع کربنی نیاز دارد، و بستر مسی نیز قابل بازیابی
است، بنابراین تولید گرافن خیلی زیست‌سازگارتر از تولید اکسید قلع ایندیوم
است.

به اعتقاد بسیاری از دانشمندان تولید افزاره‌های مبتنی بر گرافن با سرعت
باور نکردنی از مقیاس آزمایشگاهی به‌سمت مقیاس صنعتی حرکت می‌کند و در
آینده نزدیکی محصولات مبتنی بر گرافن وارد بازار خواهند شد.

نتایج این تحقیق در مجله‌ی Nature Nanotechnology منتشر شده است.