یک سیستم جدید برای تحویل کنترل‌شده‌ی داروها به‌وسیله گروهی از دانشگاه رود ایسلند توسعه داده شده است. در این سیستم از نانوذرات مغناطیسی درج‌شده در یک لیپوزوم استفاده می‌شود. می‌توان این لیپوزوم را به‌وسیله یک میدان مغناطیسی غیرهجومی کنترل کرد.
دارورسانی هدفمند با کمک نانوذرات مغناطیسی
یک سیستم جدید برای تحویل کنترل‌شده‌ی داروها به‌وسیله گروهی از دانشگاه رود ایسلند
توسعه داده شده است. در این سیستم از نانوذرات مغناطیسی درج‌شده در یک لیپوزوم
استفاده می‌شود. می‌توان این لیپوزوم را به‌وسیله یک میدان مغناطیسی غیرهجومی کنترل
کرد.
طبق گفته این محققان، لیپوزوم‌ها ساختارهای کروی نانومقیاس ریزی هستند که می‌توانند
مولکول‌های دارویی مختلف را برای تحویل‌دهی آنها به مکان‌های هدف‌گیری‌شده‌ای در
بدن، در خود به‌دام اندازند. این محققان نانوذرات اکسید آهن ابرپارامغناطیس را در
پوسته‌های این لیپوزوم‌ها درج کردند. هنگامی که این نانوساختارها در یک میدان
مغناطیسی جریان متناوب عمل‌کننده در فرکانس‌های رادیویی قرار داده شوند، این
نانوذرات مغناطیسی گرم‌شده و منجر به باز شدن پوسته‌های این لیپوزوم‌ها و رهاشدن
داروها می‌شوند.
ژئوفری باثون، یکی از این محققان توضیح داد: ما نشان داده‌ایم که می‌توان دبی و
مقدار رهاسازی یک داروی مدل را با تغییر مقدار نانوذرات مغناطیسی بارگذاری‌شده و
قدرت میدان مغناطیسی کنترل کرد. ما با گرم کردن توسط یک میدان مغناطیسی به رهاسازی
سریع دارو طی مدت ۳۰ تا ۴۰ دقیقه زسیدیم، در حالی که بدون گرم کردن رهاسازی خود به
خود دارو از این لیپوزوم‌ها ناچیز است.
باثون گفت که این لیپوزوم‌ها به طور خود به خود آرایش می‌یابند زیرا قسمتی از این
لیپید که جزء سازنده لیپورزوم‌ها است، آب‌دوست است و قسمت دیگر آن آب‌گریز است.
هنگامی که لیپیدها و نانوذرات در یک حلال مخلوط شوند، آب به آن اضافه شود و تبخیر
حلال شروع شود؛ این مواد به طور خود به خود به صورت لیپوزوم‌ها آرایش می‌یابند. این
نانوذرات آب‌گریز و لیپیدها برای تشکیل پوسته‌ی لیپوزوم‌ها به هم متصل می‌شوند، در
حالی که مولکول‌های دارویی متمایل به آب، داخل پوسته‌ی کروی به‌دام می‌افتند.
مرحله‌ی بعدی در این تحقیق طراحی و بهینه کردن آرایش‌هایی از لیپوزوم- نانوذرات است
که بتوانند سلولهای سرطانی یا دیگر سلولهای مسبب بیماری را هدف‌گیری کنند.
باثون گفت: ما این لیپوزوم‌ها را با قرار دادن لیپیدهای مختلف برای کمک به پایداری
و هدف‌گیری آنها، عامل‌دار می‌کنیم؛ به‌طوری که آنها می‌توانند نوع سلول سرطانی
ویژه‌ای را پیدا کنند. ما لیپوزوم‌هایی می‌سازیم که به سلولهای ویژه یا ناحیه‌های
توموری متصل خواهند شد.
او اضافه کرد که تحقیق در زمینه‌ی نانوپزشکی نوید بزرگی نشان می‌دهد، اما در این
زمینه هنوز چالش‌هایی وجود دارد که هدف‌گیری سلولهای مشخص، ممکن است بزرگ‌ترین
چالش باشد.
نتایج این تحقیق در مجله‌ی ACS Nano منتشر شده است.
