گروهی از محققان آمریکایی با استفاده از کاشت سه‌بعدی میکروکانالی و فناوری میکروسیالات یک آرایه کاشت برای بررسی مسیرهای سیگنال‌دهی سلول‌ها در سرطان سینه توسعه داده‌اند.
استفاده از میکروسیالات در کاشت سه‌بعدی سلول‌ها
پیشرفت نمایش سه بعدی موجب افزایش قابل ملاحظه نمایش فیلم‌های سه‌بعدی در سینماها شده است. حال پیشرفتی که توسط محققان آمریکایی صورت گرفته است، می‌تواند همان انقلاب سه‌بعدی را در آزمایشگاه ایجاد کند.
آندریاس فریدل در دانشگاه Wisconsin-Madison و همکارانش یک آرایه کاشت برای بررسی مسیرهای سیگنال‌دهی سلول‌ها در سرطان سینه توسعه داده‌اند. با وجودی که کاشت سه‌بعدی سلول‌ها بیش از دو دهه است که مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما گران بوده و استفاده از آن راحت نیست، بنابراین کاربردهای آن به‌شدت محدود است.
به‌طور معمول کاشت سه‌بعدی عادی در صفحات با منافذ باز صورت می‌گیرد. تاکنون چندین گروه تحقیقاتی قابلیت استفاده از میکروسیالات در کاشت سه‌بعدی را نشان داده‌اند، اما پیچیدگی این روش و نیاز به تجهیزات خاص، استفاده از آن را محدود کرده است.
فریدل و همکارانش از فناوری استفاده کردند که کاشت سه‌بعدی میکروکانالی را با میکروسیالات تیوبلس در هم می‌آمیزد. نتایجی که آنها به‌دست آوردند، در بدترین حالت مشابه نتایج حاصل از کاشت سه‌بعدی معمولی است. فریدل می‌گوید این فناوری امکان کاشت سه‌بعدی پیشرفته را با استفاده از تعداد بسیار کمی سلول و با سرعت بالا فراهم کرده و در نتیجه استفاده از سلول‌های اولیه حاصل از نمونه بیمار را امکان‌پذیر می‌سازد.
فریدل علاقه بسیار زیادی به‌درک مکانیسم ارتباط میان سلول‌های سرطان سینه و محیط میکرومقیاس اطراف تومور دارد. پیش‌بینی او این است که این روش جدید راه‌های تازه‌ای برای آنالیز این مسیرهای ارتباطی باز خواهد کرد. او می‌گوید: «این فناوری به‌درک بهتر ما از اتفاقات مولکولی که ارتباطات میان سلول‌های مختلف را در سرطان سینه کنترل کرده و منجربه رشد و پیشرفت تومور می‌شوند، کمک خواهد کرد. همچنین خواهیم توانست سلول‌های اولیه حاصل از نمونه تومور هر بیمار را مطالعه کرده و ارتباط میان سلول‌های هر بیمار خاص را درک کنیم».
تیلاک جین متخصص میکروسیالات درموسسه تحقیقاتی Scripps در La Jollaآمریکا می‌گوید: «استفاده از میکروسیالات و کوچک‌سازی در این روش موجب ایجاد یک سیستم موثر، ارزان و با کاربری آسان شده است. توانایی مطالعه سلول‌های کاشت شده در این سامانه محققان را قادر می‌سازد درک وسیع‌تر و دقیق‌تری از سیستم‌های زیستی یکپارچه داشته باشند».
جزئیات این تحقیق در مقاله‌ای با عنوان“۳D microchannel co-culture: method and biological validationدر مجله Integr. Biol. منتشر شده است.
