|
هیدروکسی آپاتیت، ماده‌ی معدنی تشکیل‌دهنده‌ی استخوان است که برای کاهش تردی آن از
مواد متنوعی همچون زیرکونیای پایدار شده استفاده می‌شود. پ‍ژوهشگران دانشگاه صنعتی
اصفهان توانستند نانوکامپوزیت هیدروکسی آپاتیت را برای بازسازی استخوان‌های آسیب
دیده‌ی بدن تولید کنند.
خانم سحر صالحی، دانشجوی دوره‌ی مشترک دکتری تخصصی بیومواد دانشگاه صنعتی اصفهان و
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژه‌ی توسعه‌ی فناوری
نانو، مهم‌ترین هدف پژوهش حاضر را «ساخت نانوپودر کامپوزیتی هیدروکسی آپاتیت برای
بازسازی بافت‌های سخت آسیب دیده‌ی بدن» بیان کرد.
وی با بیان این مطلب که «اتصال و چسبندگی سلول‌ها به مواد نانومتری و سپس تکثیر و
رشد آنها بهتر از مواد میکرومتری است»، افزود: «در این پژوهش هیدروکسی آپاتیت در
اندازه‌ی ۴۰ تا ۸۰ نانومتر و زیرکونیا در اندازه‌ی ۲۰ تا ۳۰ نانومتر تولید شده‌است».
خانم صالحی در ادامه اظهار داشت: «زیرکونیای حاصل از این پژوهش با افزایش میزان
ایتریا، به ساختار مکعبی تغییر شکل داده و در حضور ۳ درصد وزنی ایتریا نیز ساختار
تتراگونال یافته‌است. علاوه بر این، بلورینگی نانوکامپوزیت حاصل از این پژوهش، بین
۷۰ تا۸۰ درصد است که مقادیر بهینه‌ای برای کاربردهای مختلف در بدن محسوب می‌شود».
محققان، برای انجام این کار ابتدا سل هیدروکسی آپاتیت را از مواد اولیه‌ی کلسیم
نیترات و تری‌اتیل فسفیت و سل زیرکونیا را از زیرکونیوم ایزوپروپکساید و پایدار
کننده‌ی ایتریم استات تهیه کرده و آنها را با یکدیگر مخلوط نموده‌است. سپس مخلوط
حاصل را خشک و در دماهای مختلف، کلسینه کرده و در نهایت، ترکیب مناسبی از
نانوکامپوزیت مورد نظر را با کمترین تجزیه‌ی فازی در دمای ۹۵۰ درجه‌ی سانتی‌گراد
تولید نموده‌است.
شایان ذکر است که تهیه‌ی پوشش از کامپوزیت نانوساختار بیوسرامیکی مورد نظر و
استفاده از آن به‌عنوان پوشش زیرلایه‌های فولادی با گرید پزشکی نیز در دستور کار
این محققان بوده که با موفقیت به انجام رسیده‌است.
خانم صالحی در پایان خاطر نشان کرد: «این نانومواد در صورت تهیه‌ی آسان‌تر و ارزان‌تر
مواد اولیه، امکان تولید انبوه را در آینده خواهند داشت».
این پژوهش در قالب پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد خانم سحر صالحی به راهنمایی پروفسور
محمدحسین فتحی انجام شده و جزئیات آن در مجله‌ی Ceramics International (جلد ۳۶،
صفحات ۱۶۶۷- ۱۶۵۹، سال ۲۰۱۰) منتشر شده‌است.
|
