محققان در ایتالیا نانوذرات معدنی جدیدی توسعه داده‌اند که آثار هنری باستانی را بطور هم‌زمان ترمیم و حفاظت می‌کنند. این پژوهشگران می‌گویند که انواع زیادی از میراث فرهنگی را می‌توان با استفاده از این روش ترمیم کرد. این روکش نانوذره‌ای برخلاف بعضی از روکش‌های پلیمری که در حال حاضر استفاده می‌شوند، با گذر زمان هیچ‌گونه آثار مخرب اضافی ندارند.
نانوروکشی برای ترمیم نقاشی‌های تاریخی
محققان در ایتالیا نانوذرات معدنی جدیدی
توسعه داده‌اند که آثار هنری باستانی را بطور هم‌زمان ترمیم و حفاظت می‌کنند.
این پژوهشگران می‌گویند که انواع زیادی از میراث فرهنگی را می‌توان با
استفاده از این روش ترمیم کرد. این روکش نانوذره‌ای برخلاف بعضی از روکش‌های
پلیمری که در حال حاضر استفاده می‌شوند، با گذر زمان هیچ‌گونه آثار مخرب
اضافی ندارند.
یک روش استاندارد برای حفاظت از نقاشی‌های آبرنگی، بکارگیری یک روکش پلیمری
آکریلیکی می‌باشد. اما چنین روکش‌هایی می‌توانند زرد شوند، نمای نقاشی را
تغییر دهند و در طولانی‌مدت آسیب‌هایی به آن وارد کنند.
اکنون پیرو باگلیونی و همکارانش در دانشگاه
فلورنس نانوذرات هیدرواکسید فلز قلیایی ساخته‌اند که می‌توان آنها را برای
نقاشی‌های آبرنگی و دیگر آثار هنری بکار برد. این نانوذرات نه تنها در
مقابل آسیب بیشتر یک مانع حفاظت‌کننده ایجاد می‌کنند، بلکه می‌توانند آنها
را برای برگشت زیبایی اولیه‌شان ترمیم کنند.
باگلیونی توضیح می‌دهد که بیشتر نقاشی‌های دیواری و بناهای یادبود از سنگ
آهک (که بطور عمده شامل کربنات کلسیم است) ساخته شده‌اند. کربنات کلسیم در
تماس با آب میتواند به سولفات کلسیم تبدیل شود و این نقاشی‌ها را تغییر
دهد.
این محققان نانوذرات هیدرواکسید کلسیمی ساخته‌اند که میتواند با دی اکسید
کربن موجود در هوا واکنش داده و کربنات کلسیم تشکیل دهند. کربنات کلسیم
تشکیل‌شده جایگزین کربنات کلسیمی که بواسطه تماس با آب از دست رفته، می‌شود.
این کربنات کلسیم اضافی همچنین میتواند بعضی از صدمات ایجاد شده بوسیله
سولفات کلسیم را ترمیم کند. این فرآیند ترمیم چیزی است که هیچ کدام از روکش‌های
کنونی قادر به انجام آن نمی‌باشند.
بکارگیری این روکش خیلی آسان است، این نانوذرات ابتدا در پروپانول- یک حلال
غیرسمی – پراکنده می‌شوند و سپس روی سطح اثر هنری پخش یا مالیده می‌شوند.
باگلیونی بیان می‌کند: ما نانوذارت هیدرواکسید منیزیم، باریم، استرونسیوم و
کلسیم تولید کردیم. هر کدام از این نانوذرات برای اهداف مختلف مفید هستند.
برای مثال شما می‌توانید هیدرواکسید کلسیم و منیزیم را برای حفاظت از کاغذ،
چوب یا مواد مبتنی بر سلولز استفاده کنید.
باگلیونی باور دارد که این روش نانوذره‌ای میتواند برای بیشتر سطوح، به
غیر از سطوح فلزی بکار رود. او می‌گوید که بخاطر آسانی و ایمنی این روش، به
تدریج مرمت‌کنندگان و حفاظت‌کنندگان آثار باستانی به طور امیدوارکننده‌ای
آن را استفاده خواهند کرد.
نتایج این تحقیق در مجله‌ی Chem. Eur. J. منتشر شده است.
