نانوحسگری که در دمای اتاق کار می‌کند

پژوهشگران دانشگاه آزاد اسلامی واحد دورود، به کمک روش‌های نانومحاسباتی، موفق به شبیه‌سازی نانوحسگری مبتنی بر نانولوله‌های کربنی شدند که در دمای اتاق کار می‌کند.

پژوهشگران دانشگاه آزاد اسلامی واحد دورود، به کمک روش‌های نانومحاسباتی، موفق به
شبیه‌سازی نانوحسگری مبتنی بر نانولوله‌های کربنی شدند که در دمای اتاق کار می‌کند.

دکتر لیلا مهدویان، استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد دورود، در گفتگو با بخش خبری
سایت ستاد ویژه‌ی توسعه‌ی فناوری نانو گفت: «اغلب حسگرهای فلزی برای استفاده، در
دماهای بالای ۲۵۰ درجه‌ی سانتی‌گراد مورد استفاده قرار می‌گیرند. با ابداع حسگری بر
پایه‌ی نانولوله کربنی تک‌جداره، می‌توان آن را در دمای اتاق مورد استفاده قرار
داد».

وی در ادامه افزود: «حسگرهای تهیه شده از نانولوله‌های تک‌دیواره، دارای حساسیت
بالایی هستند و در دمای اتاق، واکنش سریعی دارند. از این نانوحسگرها می‌توان برای
تشخیص مواد در غلظت‌های بسیار پایین و با سرعت بالا استفاده کرد».

دکتر مهدویان به منظور شبیه‌سازی این نانوحسگر، از روش‌های مونت‌کارلو و لانگوین
بهره برده‌است و نتایج قابل قبولی نسبت به شناسایی و حساسیت به برخی الکل‌ها و نیز
برخی آلاینده‌های زیست‌محیطی به دست آورده‌است.

از این نانوحسگرها می‌توان در شناسایی شروع خوردگی و پیشرفت آن در قطعات فلز که
همواره خسارات بسیار زیادی را به دنبال دارد و همچنین در شناسایی نشتی‌های خطوط
لوله استفاده نمود.

این فعالیت با حمایت مهندس سیدحسین قربانی و همکاری پروفسور مجید منجمی انجام شده و
جزئیات آن
در مجله‌ی Microelectronics Journal (جلد ۴۱، صفحات ۱۴۹-۱۴۲، سال ۲۰۱۰) منتشر شده‌است.