بهبود فرایند دارورسانی به‌همت پژوهشگران دانشگاه تربیت مدرس

پژوهشگران دانشگاه تربیت مدرس تهران، با ایجاد پوششی پلیمری روی سطح نانوذرات
آلبومینی حاوی دارو، زمان ماندگاری آنها در بدن افزایش دادند.

مهندس حسن کوچک‌زاده -دانشجوی دکتری مهندسی شیمی گرایش بیوتکنولوژی- در گفتگو با
بخش خبری سایت ستاد ویژه‌ی توسعه‌ی فناوری نانو گفت: «موفق شدیم؛ شرایط بهینه‌ای را
برای پگیله نمودن پروتئین‌هایی که دارای گروه عاملی آمین آزاد بر روی سطح خود هستند
(مانند آلبومین‌های سرم انسانی و گاوی)، ارایه دهیم».

مهندس کوچک‌زاده توضیح داد: «پگیله نمودن نانوذرات (پوشاندن سطح نانوذرات با پلیمر
پلی‌اتیلن‌گلیکول (پگ))، در شرایط بهینه علاوه بر اینکه موجب افزایش زمان ماندگاری
نانوذرات در بدن نسبت به نانوذرات پگیله نشده یا کمتر پگیله شده می‌شود، باعث آرام‌تر
شدن سرعت رهایش دارو از نانوذرات نیز می‌شود، آزمایش‌های رهایش دارو هم این امر را
تایید می‌کنند.

وی با بیان اینکه در پژوهش‌های قبلی گروه تحقیقاتی ما، نانوذرات BSA تولید و
انباشتن دارو درون آنها بهینه‌سازی شده‌ بود، افزود: «در این پژوهش، ابتدا نانوذرات
حاوی دارو در شرایط بهینه تولید شدند، سپس فرآیند پگیله نمودن آنها با استفاده از
روش پاسخ سطح و با در نظر گرفتن ۴ متغیر بهینه شد. آزمایش‌ها در شرایط مختلف
آزمایشگاهی و با دو بار تکرار انجام شدند. نتایج آزمایش‌ها بیانگر درصد خطای بسیار
پایینی بود، بنابراین شرایط پیش‌بینی شده به وسیله‌ی نرم‌افزار مینی‌تب، به‌عنوان
شرایط بهینه در نظر گرفته شد و پگیله‌سازی در این شرایط، بالاترین درصد پگیله نمودن
را تایید نمود. در ادامه با استفاده از یک سامانه‌ی پایش پیوسته‌ی دارو، رهایش دارو
از نانوذرات پگیله شده و پگیله نشده بررسی و اثر پگ روی سرعت رهایش، مورد تجزیه و
تحلیل قرار گرفت».

جزئیات این پژوهش –که بخشی از نتایج پایان‌نامه‌ی ارشد مهندس کوچک‌زاده است و با
راهنمایی دکتر سید عباس شجاع‌الساداتی، مشاوره‌ی دکتر ابراهیم واشقانی فراهانی و
همکاری مهندس امیر مقصودی انجام شده‌است- در مجله‌ی AAPS PharmSciTech (جلد ۱۱،
صفحات ۱۲۱۱-۱۲۰۶، سال ۲۰۱۰) منتشر شده‌است.