ملاحظات مربوط به تعریف نانومواد

فقدان تعریف ویژه از اصطلاح نانومواد، منجر به ابهامات قانون‌گذاری در این زمینه شده و توسعه الزامات قانونی جدید را با مشکل مواجه کرده است.

کمیسیون اروپا طی چند سال گذشته از موسسه صدای مصرف کننده اروپا در استانداردسازی (ANEC)،
و سازمان مصرف کننده اروپا (BEUC) خواسته است تا اقداماتی را جهت تضمین ایمنی
محصولات حاوی نانوذرات تولیدی انجام دهند تا این مواد منجر به ریسک‌های زیست‌محیطی
و سلامت انسان نشوند.

فقدان تعریف ویژه از اصطلاح نانومواد، منجر به ابهامات قانون‌گذاری در این زمینه
شده و توسعه الزامات قانونی جدید را با مشکل مواجه کرده است. همچنین این امر، مانع
توسعه و تدوین روش‌های آزمایش و اندازه‌گیری مناسب شده است.

برای تضمین توسعه یک رویکرد جامع، کمیسیون اروپا به‌‌دنبال توسعه یک تعریف مشترک در
سطح اتحادیه بوده تا بتواند در موضوعات مختلف قانون‌گذاری استفاده شود.

در این راستا، جوابیه ANEC و BEUC به کمیسیون اروپا در خصوص تعریف نانومواد عبارت
است از:

۱ – دامنه اندازه پیشنهادی تا ۱۰۰ نانومتر بسیار محدود است؛ بر اساس پیش‌نویس
پیشنهادات اروپا، اصطلاح نانومواد، در دامنه اندازه ۱ تا ۱۰۰ نانومتر در نظر گرفته
شده است. مطالعات جدید نشان می‌دهد که این اندازه بسیار محدود کننده بوده و
ریسک‌های ویژه مربوط به نانومواد به‌طور صحیح ارزیابی نخواهند شد.

رویکرد فراتر از ۱۰۰ نانومتر هم اکنون توسط برخی از نهادهای دولتی آمریکا نظیر
اداره فدرال سلامت عمومی و اداره محیط زیست کشور سوییس پیگیری شده و محدویت ۵۰۰
نانومتر را برای مقیاس نانو پذیرفته‌اند و بر اساس این تعریف، از ریسک‌های خاص نانو
پرهیز می‌کنند.

۲ – تعریف باید عناصر توده را دربرگیرد؛ تعریف نانومواد باید طوری باشد که عناصر
توده را دربرگرفته و خواص فیزیکی-شیمیایی آنها را با مقاصد ملاحظات ایمنی دربرگیرد.

۳ – دوره تجدید نظر؛ یک تعریف باید دربرگیرنده طرح‌هایی باشد تا پیشرفت‌های آتی را
نیز پوشش دهد.