|
پژوهشگران دانشگاه تبریز، با تهیه‌ی نانوسیال پایدار نانوذرات اکسید آهن،
گامی در جهت بهبود روش تصویربرداری MRIبرداشتند.
یکی از معایبی که در روش تصویربرداری MRI موجود است، نبودن تمایز کافی بین بافت
معیوب و سالم به دلیل حساسیت نسبتا پایین این روش است.
دکتر ناصر ارسلانی، دانشیار دانشگاه تبریز، با کمک نانوذرات سوپرپارامغناطیس اکسید
آهن به حل مشکل پرداخته است.
وی در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژه‌ی توسعه‌ی فناوری نانو گفت: «این نانوذرات
می‌توانند با تجمع در بافت مورد نظر، شدت سیگنال را کاهش داده و باعث تیره‌تر شدن
تصویر در آن ناحیه شوند. این امر منجر به شناسایی راحت‌تر و زودهنگام عارضه می‌گردد».
دکتر ارسلانی در ادامه با بیان این مطلب که چالش اصلی در زمینه‌ی استفاده از
نانوذرات اکسید آهن به عنوان ماده کنتراست در روش MRI، پایدارسازی آنها در محیط آبی
است، افزود: «در پژوهشی موفق به تهیه‌ی یک نانوسیال مغناطیسی پایدار شدیم به‌طوری‌که
نانوذرات اکسید آهن را در محیط آبی با پلی(N-وینیل پیرولیدون) به کمک اتصالات
شیمیایی، پایدار نمودیم».
دکتر ارسلانی در مورد نحوه‌ی انجام این کار گفت: «ابتدا نانوذرات سوپرپارامغناطیس
اکسید آهن را با استفاده از روش متداول و باصرفه‌تر هم‌رسوبی در محیط آبی تهیه
کردیم. سپس سطح نانوذرات تهیه شده را با استفاده از Silane A عامل‌دار نموده و از
این طریق توانستیم گروه عاملی واکنش‌پذیر وینیل را به سطح نانوذرات وارد کنیم. در
ادامه هم با روش پلیمریزاسیون رادیکالی اقدام به پلیمریزه کردن مونومر N -وینیل
پیرولیدون در سطح نانوذرات عامل‌دار شده نمودیم».
نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که نانوذرات تهیه شده دارای مغناطیس‌پذیری بالایی
هستند و پس از پوشش با ماده‌ی زیست‌سازگار پلی(N-وینیل پیرولیدون)، برای مدت زمان
طولانی از پایداری بسیار بالایی برخوردار هستند. نتایج مربوط به آزمایش‌های MRI و
مطالعات آسایش‌پذیری هم حاکی از کاربرد بالقوه‌ی این نانوذرات در تصویربرداری MRI
است.
این پژوهش با مشاوره‌ی دکتر محمود نظرپور و همکاری آقای حسن فتاحی، دکتر میابی از
مرکز تصویربرداری حافظ تبریز انجام شده‌است و جزئیات آن در
مجله‌ی Express Polymer Letters(جلد ۴، صفحات ۳۳۸-۳۲۹، سال۲۰۱۰) منتشر شده‌است.
|
