یک روش جدید برای کشتن سلول‌های توموری که شامل بارگیری سلول‌های بنیادی عصبی با نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن و سپس اعمال میدان مغناطیسی AC به سلول‌ها می‌شود، توسط گروهی از پژوهشگران دانشگاه ایالت کانزاس ارائه شده است. این روش گرمادرمانی مغناطیسی می‌تواند برای تخریب تومورهای شبه ایستا و ابتدایی داخلی و نیز تومورهای زیرپوستی مورد استفاده قرار گیرد.
تخریب تومورها با نانوذرات و سلول‌های بنیادی
یک روش جدید برای کشتن سلول‌های توموری که
شامل بارگیری سلول‌های بنیادی عصبی با نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن و سپس
اعمال میدان مغناطیسی AC به سلول‌ها می‌شود، توسط گروهی از پژوهشگران
دانشگاه ایالت کانزاس ارائه شده است. این روش گرمادرمانی مغناطیسی می‌تواند
برای تخریب تومورهای شبه ایستا و ابتدایی داخلی و نیز تومورهای زیرپوستی
مورد استفاده قرار گیرد.
گرمادرمانی موضعی شامل استفاده از گرما (دماهای بالای Co 43) برای درمان
تومورهای یکپارچه می‌باشد. با افزایش گرما، خاصیت تومورکشی شیمی‌درمانی و
رادیودرمانی افزایش می‌یابد و نیز نفوذپذیری سلول‌های توموری به دارو بیشتر
می‌شود. این بدان علت است که سلول‌های سرطانی نسبت به سلول‌های سالم به
گرما حساسیت بیشتری دارند.
گرمادرمانی مغناطیسی با تزریق نانوذرات
مغناطیسی به سلول‌های توموری و گرم کردن آنها با اعمال یک میدان مغناطیسی
کار می‌کند. با اینحال، مسئله اینجاست که انتقال فروسیال یا نانوذرات
مغناطیسی به تومورهای عمقی مشکل است.
اکنون، دریل ترویر و همکارانش برای اولین بار نشان داده‌اند که سلول‌های
بنیادی عصبی می‌توانند به نوعی نقش “اسب تروجان” را برای نانوذرات مغناطیسی
بازی کنند. این سلول‌ها که ماده اولیه سلول عصبی یا گلیا-که اغلب “سلول
بنیادی عصبی” خوانده می‌شود- هستند، می‌توانند در خارج از بدن با نانوذرات
دومغناطیسی Fe/Fe3O4 هسته/پوسته بارگیری شوند و سپس به صورت وریدی به
موش‌هایی که دارای تومور هستند، تزریق گردند. این محققان چندین روز بعد از
تزریق، که این سلول‌ها وقت کافی برای قرارگیری روی تومورها را داشته‌اند،
میدان مغناطیسی AC را اعمال می‌کنند. سلول‌های سرطانی بعد از چندین بار
تکرار این فرآیند از بین می‌روند زیرا گرمای تولید شده با میدان مغناطیسی
پروتئوم (proteome) تومور را تغییر ماهیت می‌دهد.
ترویر توضیح داد: “از آنجایی که این سلول‌های تحویل، به خاطر گرادیان‌های
سیتوکین و کموکین، به سمت تومورها جذب می‌شوند، این روش اجازه هدف‌گیری
سلول سرطانی با یک فرایند فعال را می‌دهد. “
این گروه هم‌اکنون مشغول تست این موضوع است که چقدر این سلول‌های تحویل در
گرمادرمانی هدف‌گیری شده مایل به ترکیب با یک داروی شیمی‌درمانی موجود در
نانوذرات مغناطیسی هستند تا بتوانند سرطان‌های لوزالمعده موش را کاهش دهند.
در این حالت، داروی ضدتوموری فعال با یک یا چند آنزیمی که توسط تومورها
تولید می‌شوند، آزاد خواهد شد.
جزئیات نتایج این کار تحقیقاتی در مجله‌ی ACS Nano منتشر شده است.
