|
از نانوذرات طلا در الکترونیک، محصولات بهداشتی و درمان سرطان استفاده می‌شود. بر
خلاف کاربردهای مثبت این ماده، سنتز نانوذرات طلا به مواد شیمیایی بسیار سمی و
خطرناک نیاز دارد. با وجودی که انتظار می‌رود صنعت فناوری نانو بتواند در آینده
نزدیک مقادیر زیادی از این ذرات را تولید نماید، محققان نگران اثرات زیست‌محیطی
انقلاب نانوفناوری هستند.
حال گروهی از محققان دانشگاه میسوری به رهبری دکتر کاتش کاتی، استاد رادیولوژی و
فیزیک در دانشکده پزشکی ماده‌ای یافته‌اند که می‌تواند جایگزین تمام مواد سمی مورد
استفاده در سنتز نانوذرات طلا شود. این ماده مرموز را می‌توان تقریباً در هر
آشپزخانه‌ای پیدا کرد: دارچین.
در روش معمول سنتز نانوذرات طلا از مواد شیمیایی و اسیدهایی استفاده می‌شود که با
محیط زیست سازگار نبوده و حاوی ناخالصی‌های سمی هستند. حال کاتی و همکارانش نمک طلا
را با دارچین مخلوط کرده و آنها را در آب به هم زدند تا نانوذرات طلا را سنتز
نمایند. در این روش جدید از الکتریسیته یا مواد سمی استفاده نمی‌شود.
کانان یکی دیگر از محققان این کار می‌گوید: «فرایندی که ابداع کرده‌ایم، غیرسمی
است. در این روش به غیر از نمک‌های طلا از هیچ ماده شیمیایی دیگری استفاده نمی‌شود.
این یک فرایند واقعا سبز است».
کاتی می‌گوید: «کار ما در زمینه نانوفناوری سبز نشان می‌دهد که دارچین و اجزای
دیگری همچون گیاهان، برگ‌ها و دانه‌ها می‌توانند به عنوان مخازنی برای مواد شیمیایی
گیاهی عمل نموده و مواد را به نانوذرات تبدیل کنند. بنابراین راهکار ما رنسانسی در
زمینه نانوفناوری سبز ایجاد کرده و می‌تواند حاکی از نقش غیرقابل‌انکار طبیعت در
تمام پیشرفت‌های نانوفناوری در آینده باشد».
محققان در طول این مطالعه دریافتند که مواد شیمیایی فعال دارچین زمان تشکیل
نانوذرات آزاد می‌شوند. زمانی که این مواد فعال که مواد شیمیایی گیاهی یا
phytochemicals نامیده می‌شوند، با نانوذرات طلا ترکیب شوند، می‌توانند در درمان
سرطان به کار روند. کاتی می‌گوید این مواد گیاهی وارد سلول‌های سرطانی شده و به
تخریب یا تصویربرداری از آنها کمک می‌کنند. او می‌افزاید: «این نانوذرات طلا نه
تنها از نظر محیطی و زیستی بی‌اثر هستند، بلکه از نظر زیستی فعال بوده و می‌توانند
بر علیه سرطان به‌کار روند».
کانان می‌گوید: «در یک سو شما تلاش می‌کنید یک فناوری جدید و مفید خلق نمایید. با
این حال چشم‌پوشی مداوم از اثرات زیست‌محیطی می‌تواند مانع پیشرفت شما گردد».
جزئیات این تحقیق در مجله Pharmaceutical Research منتشر شده است.
|
