نقاط کوانتومی مواد مناسبی برای تصویربرداری از بافت‌ها هستند؛ اما این مواد غالباً سمی هستند. پژوهشگران روشی ارائه کرده‌اند که با آن می‌توان از سیلیکون، که یک ماده‌ی غیر سمی است، نقاط کوانتومی تولید کرد. این نانومواد برای تصویربرداری از سلول‌های سرطانی بسیار مفید است.
استفاده از نانوبلورهای سیلیکون برای تصویربرداری از تومورها
نقاط کوانتومی مواد مناسبی برای تصویربرداری از بافت‌ها هستند؛ اما این مواد غالباً سمی هستند. پژوهشگران روشی ارائه کرده‌اند که با آن می‌توان از سیلیکون، که یک ماده‌ی غیر سمی است، نقاط کوانتومی تولید کرد. این نانومواد برای تصویربرداری از سلول‌های سرطانی بسیار مفید است.
ذرات نانومقیاس فلورسانس موسوم به نقاط کوانتومی، گزینه‌ی بسیار خوبی برای به‌کارگیری در تصویربرداری هستند؛ به‌طوری که می‌توانند طیف وسیعی از بیماری‌ها را شناسایی کنند. مشکل این مواد آن است که غالباً از ترکیبات سمی نظیر کادمیم ساخته می‌شوند. پژوهشگران دانشگاه بوفالو روشی ارائه دادند که با آن می‌توان از سیلیکون – ماده‌ی غیر سمی – نانوبلورهای فلورسانس زیست‌سازگار تولید کرد. محققان این پروژه از این نانوبلورها در تصویربرداری از تومورها و سرطان در حال گسترش درون غدد لنفی استفاده کردند.
این گروه در دو مرحله، فرایند تولید نانوذرات فلورسانسی دارای پوشش پلیمری را انجام دادند. آنها می‌توانند به این ذرات، طیف وسیعی از مولکول‌های متصل‌شونده به تومور را الصاق کنند؛ برای مثال پپتیدهای کوچک موسوم به RGD می‌توانند به رگ‌های خونی محاط‌کننده‌ی تومور بچسبند. با این روش جدید می‌توان نانوبلورهای سیلیکونی با اندازه از پیش تعیین‌شده‌ای تولید کرد؛ به نحوی که ذرات دارای پیک نشر فلورسانس خاص خود باشند. وجود پوشش پلیمری موجب می‌شود تا نانوبلورها به‌سرعت از درون بدن زدوده نشوند، سرنوشتی که معمولاً در انتظار ذرات سیلیکونی محافظت‌نشده درون بدن است.
پس از این که دانشمندان ثابت کردند که این نانوبلورهای متصل به RGD، هم در محیط سلولی کشت شده و هم درون بدن حیوانات غیر سمی است، آنگاه از آنها برای تصویربرداری از تومورهای در حال رشد لوزالمعده‌ی موش استفاده و تومورها را در نمونه‌های بافتی جداشده از بدن این حیوان شناسایی کردند. این گروه تحقیقاتی از نانوبلورهای سیلیکونی برای مشاهده‌ی غدد لنفافی موش استفاده کردند. سلول‌های متاستاتیک ابتدا در این غدد جمع و سپس در تمام بدن پخش می‌شوند.
این پروژه با حمایت اتحادیه‌ی استفاده از فناوری نانودر درمان سرطان NCI ، انجام شده‌است. این اتحادیه یک پیشگامی برای سرعت بخشیدن از استفاده از فناوری نانو برای درمان سرطان است. رهبر این گروه یکی از محققان اصلی این اتحادیه محسوب می‌شود.
نتایج این کار در قالب مقاله‌ای تحت عنوان “In vivo Targeted Cancer Imaging, Sentinel Lymph Node Mapping and Multi-Channel Imaging with Biocompatible Silicon Nanocrystals,” در نشریه‌ی ACS Nano به چاپ رسیده‌است.
