استفاده از نقاط C در تشخیص سرطان

شاید در آینده نزدیک بتوان از نانوذراتی به نام Cornell Dots برای روشن کردن
سلول‌های سرطانی و تشخیص و درمان آنها بهره برد. سازمان غذا و داروی آمریکا
(FDA)اولین آزمایش‌های بالینی انجام شده روی انسان را برای این فناوری تأیید کرده
است. این اولین بار است که FDA استفاده از یک ماده معدنی را همانند استفاده از یک
دارو مورد تأیید قرار می‌دهد.

اولریچ ویسنر استاد علوم و مهندسی مواد که هشت سال زمان برای تولید این نانوذرات
صرف کرده است، می‌گوید: «تأیید FDA بر تمام فرضیات ما در طول سال‌های گذشته مهر
تأیید می‌زند. سرطان یک بیماری وحشتناک است و خانواده من سابقه طولانی در این
بیماری دارند. بنابراین من انگیزه شخصی برای کار در این زمینه داشته‌ام.

هدف از انجام آزمایش‌های بالینی بر روی ۵ بیمار مبتلا به ملانوما در مرکز سرطان
Memorial Sloan-Kettering واقع در نیویورک (MSKCC)، تأیید بی‌خطر بودن استفاده از
این ذرات (که نقاط C نیز نامیده می‌شوند) در انسان و همچنین فراهم کردن اطلاعاتی در
زمینه استفاده بهتر از آنها در آینده است. مایکل برادبری، استادیار رادیولوژی
دانشکده پزشکی دانشگاه کرنل می‌گوید: «این اولین محصول از این نوع است. ما
می‌خواهیم مطمئن شویم که این ذرات عملکرد مورد انتظار ما را دارند».

نقاط C کره‌های سیلیکونی با قطر کمتر از ۸ نانومتر هستند که چندین مولکول رنگی را
احاطه کرده‌اند. پوسته سیلیکایی از نظر شیمیایی بی‌اثر بوده و آنقدر کوچک هستند که
می‌توانند به آسانی وارد بدن شده و از طریق ادرار از بدن خارج شوند. این ذرات برای
استفاده در کاربردهای بالینی با پی‌اتیلن گلیکول پوشانده شدند تا توسط بدن به‌عنوان
جسم خارجی شناخته نشوند.

می‌توان مولکول‌های آلی خاص را که قابلیت اتصال به سطح سلول‌های سرطانی و یا حتی به
نقطه خاصی روی یک تومور را دارند، روی پوسته این ذرات وصل نمود. زمانی که این ذرات
در معرض تابش نور مادون قرمز قرار می‌گیرند، بسیار شدیدتر از حالتی که مولکول‌های
رنگی به‌صورت آزاد وجود دارند، نور فلورسانس نشر کرده و بدین ترتیب تشخیص سلول‌های
سرطانی را امکان‌پذیر می‌سازند. بنابر گفته محققان می‌توان از این فناوری در تشخیص
حجم رگ‌های خونی تومور، مرگ سلولی، پاسخ به فرایند درمان و انتشار تهاجمی یا
متاستاز سلول‌های سرطانی به غدد لنفی یا اندام‌های دور استفاده کرد.

ایمنی و قابلیت دفع این ذرات توسط کلیه‌ها در مطالعه انجام شده در MSKCC تأیید شده
است. جزئیات این تحقیق در مجله Nano Letters منتشر گردیده است.