نانوذرات تجزیه شونده تومور را درمان می‌کنند

دانشمندان در آمریکا نانوذره‌ای ساخته‌اند که بمحض رسیدن به هدف به واحدهای کوچک‌تر تقسیم می‌شود و امکان نفوذ عمیق‌تر به بافت تومور و درمان موثر آن را ایجاد می‌کند.

دانشمندان در آمریکا نانوذره‌ای ساخته‌اند
که بمحض رسیدن به هدف به واحدهای کوچک‌تر تقسیم می‌شود و امکان نفوذ عمیق‌تر
به بافت تومور و درمان موثر آن را ایجاد می‌کند.

در حالیکه تلاش فراوانی جهت ساخت نانوذراتی که کار دارورسانی در درمان
سرطان را انجام دهند، صورت گرفته است؛ ولی در واقعیت این درمان‌ها اغلب
دارای فواید نسبتاً کمی هستند؛ زیرا اندازه آنها خیلی بزرگ است و نمی‌توانند
از درون بافت محکم تومور عبور کنند. اکنون دانشمندانی از موسسه فناوری
ماساچوست (MIT) و دانشکده پزشکی هارواد با استفاده از سیستمی که شباهت
زیادی به متلاشی شدن ژلاتین میوه‌ای دارد، توانستند راه حل بالقوه‌ای پیدا
کنند.

 
دای فوکومورا، یکی از این پژوهشگران، توضیح
می‌دهد: “رگ‌های خونی سلول‌های توموری دارای رخنه هستند، به عبارت دیگر
آنها دارای سوراخ‌های بزرگی برای ورود ابرمولکول‌ها (در مقایسه با سلول‌های
سالم) می‌باشند. بنابراین اگر شما ذراتی با اندازه ۱۰۰ نانومتر داشته باشید،
آنها سلول‌های تومور را شناسایی خواهند کرد و دقیقاً به همین خاطر است که
دانشمندان عقیده دارند که نانوذرات در درمان سرطان‌ها خیلی خوب عمل خواهند
کرد”.

با اینحال، با توجه به اظهارات فوکومورا، همینکه نانوذرات ۱۰۰ نانومتر به
مقصد خود می‌رسند، در آنجا آنقدر بزرگ هستند که نمی‌توانند از داخل ماتریس
بافتی چگال مربوط به خود تومور عبور کنند. این گروه تحقیقاتی نانوذرات ژله‌ای
ساخته است که بر این مشکل فائق می‌آید.

این نانوذرات جدید به شکل توپ‌های ژلاتینی ۱۰۰ نانومتری هستند که شامل ذرات
کوچک‌تری با اندازه‌های ۱۰ نانومتر می‌باشند و در کل شبیه به دسر ژلاتین
میوه‌ای می‌باشند. این نانوذرات ژلاتینی وارد تومورها می‌شوند و سپس قسمت
ژلاتینی آنها توسط آنزیم‌های توموری هضم می‌شود و اجزای کوچک‌تر آزاد می‌شوند
و در طول تومور حرکت می‌کنند. مطالعات در محیط‌های مصنوعی نشان ‌داد که این
نانوذرات در مقایسه با نانوذرات بزرگ‌تر مرسوم که دارای اندازه ثابت هستند،
نفوذ بهتری به بافت تومور دارند.

این گروه در حال حاضر مشغول بهینه‌سازی انتقال نانوذرات کوچک در داخل بافت
تومور است تا بتواند اندازه، بار و شیمی سطحی که بیشترین تأثیر را دارند،
پیدا کند.

این گروه تحققیاتی جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مقاله‌ای تحت عنوان
“سیستم تحویل نانوذره‌ای چند مرحله‌ای برای نفوذ عمیق در بافت تومر” در
مجله‌ی Proc. Natl. Acad. Sci. منتشر کرده‌ است.