گروهی از محققان آمریکایی بخش‌هایی از سینه زنان را روی یک مدل کوچک به اندازه اسلاید شیشه‌ای رشد داده و آن را «سینه روی تراشه» نامیده‌اند. آنها از این مدل برای بررسی روش‌های نانوذره‌ای تشخیص و درمان سرطان سینه بهره خواهند برد.
تشخیص سرطان سینه با استفاده از نانوذرات مغناطیسی
محققان دانشگاه پوردو بخش‌هایی از سینه زنان را روی یک مدل کوچک به اندازه اسلاید
شیشه‌ای رشد داده و آن را «سینه روی تراشه» نامیده‌اند. آنها از این مدل برای بررسی
روش‌های نانوذره‌ای تشخیص و درمان سرطان سینه بهره خواهند برد. این مدل شبیه
مجراهای شاخه‌ای درون سینه است که بسیاری از سرطان‌های سینه از آنجا آغاز می شوند؛
چنین مدلی به‌عنوان یک «اندام مهندسی‌شده» برای مطالعه استفاده از نانوذرات در
تشخیص و هدفگیری سلول‌های سرطانی درون این مجراها عمل خواهد کرد.
دکتر سوفی لِلیوره و دکتر جیمز لیری رهبری این پژوهش را بر عهده داشته‌اند. للیوره
می‌گوید: «ما می‌دانستیم که بهترین راه برای تشخیص زودهنگام و درمان این سرطان،
وارد شدن به درون این مجراهای سینه برای ارزیابی و درمان مستقیم سلول‌هاست». هدف
نهایی این پروژه وارد کردن نانوذرت مغناطیسی به درون بدن از طریق منافد نوک سینه،
هدایت این نانوذرات با استفاده از یک میدان مغناطیسی و از طریق مجراهای سینه تا
رسیدن و اتصال به سلول‌های سرطانی و در نهایت معکوس کردن میدان مغناطیسی و استخراج
نانوذرات اضافی باقیمانده است. دکتر لیری می‌گوید این نانوذرات می‌توانند حامل
عوامل وضوح تصویر برای بهبود ماموگرافی، نشانگرهای فلورسانس برای کمک به جراحی، یا
داروهای ضدسرطان برای درمان سرطان باشند.
در گذشته پزشکان تلاش کرده‌اند تا با تزریق محلول‌های سیال به درون مجراهای سینه از
طریق نوک سینه، سلول‌هایی را از این مجراها استخراج کرده و برای تشخیص سرطان مورد
استفاده قرار دهند. با این حال با استفاده از این روش می‌توان تنها به یک‌سوم سینه
دسترسی داشت، چرا که مجراهای سینه با نزدیک شدن به غدد تولید کننده شیر باریک‌تر و
باریک‌تر شده و فشار سیالی بالایی ایجاد می‌کنند. دکتر لیری می‌گوید: «ایده اصلی
این کار این است که نانوذرات مغناطیسی می‌توانند درون سیال طبیعی موجود در مجراها
شناور شده و با استفاده از یک آهن‌ربا، بر نیروی حاصل از جریان سیال غلبه کرده و
آنها را به نقطه مورد نظر هدایت کرد. بر این باوریم که با استفاده از این روش می‌توان
به پشت مجراهای سینه، یعنی جایی که بیشتر سرطان‌ها از آنجا شکل می‌گیرند، دسترسی
پیدا کرد. البته ما هنوز در مراحل اولیه این آزمایش‌ها قرار داریم و بررسی‌های
بیشتری باید انجام شوند».
جزئیات این تحقیق در مجله Integrative Biology منتشر شده است.
