پژوهشگرانی از موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و بیمارستان بریگهام و زنان نشان داده‌اند که می‌توانند داروی سرطانی سیسپلاتین را با کپسوله کردن در داخل یک نانوذره به طور خیلی موثر و بی‌خطر به سمت سلول‌های تومور پروستات هدفگیری کنند. با استفاده از این نانوذرات جدید، پژوهشگران مذکور توانستند تومورهای موش را به طور موفقیت‌آمیزی کاهش دهند. این کار با استفاده از فقط یک سوم مقدار سیسپلاتین مرسوم که برای همان مقدار کاهش مورد نیاز بود، انجام گردید.
کاهش اثرات جانبی دارو با نانوذرات
| پژوهشگرانی از موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و بیمارستان بریگهام و زنان نشان داده‌اند که می‌توانند داروی سرطانی سیسپلاتین را با کپسوله کردن در داخل یک نانوذره به طور خیلی موثر و بی‌خطر به سمت سلول‌های تومور پروستات هدفگیری کنند. با استفاده از این نانوذرات جدید، پژوهشگران مذکور توانستند تومورهای موش را به طور موفقیت‌آمیزی کاهش دهند. این کار با استفاده از فقط یک سوم مقدار سیسپلاتین مرسوم که برای همان مقدار کاهش مورد نیاز بود، انجام گردید. سیسپلاتین سلول‌های سرطانی را با تخریب DNA آنها، که در نهایت منجر به مرگ |
|
|
نمایش شماتیکی از سازه Pt-PLGA-b-PEG-Apt-NP. احیای درون‌سلولی برای آزادسازی سیسپلاتین فعال در سلول‌های LNCaP سرطانی. |
| برای طولانی کردن زمان گردش، دکتر استفان لیپارد و امید فرخزاد و همکارانشان تصمیم گرفتند، تا یکی از مشتقات سیسپلاتین را در داخل یک نانوذره آب‌گریز ( دفع‌کننده آب) کپسوله کنند. ابتدا، این پژوهشگران داروی مورد نظر را، که به‌طور طبیعی آب‌دوست (جذب‌کننده آب) است، با افزودن دو واحد اسید هگزانوئیک – ترکیبات آلی که دافع آب هستند – تغییر دادند. این اصلاح آنها را قادر به کپسوله کردن پیش‌داروی بدست آمده – شکلی که تا قبل از ورود به سلول هدف غیر فعال است- در یک نانوذره می‌کرد. با استفاده از این رهیافت، مقادیر بیشتری از دارو به تومور می‌رسد. این این پژوهشگران اثربخشی نانوذرات مذکور را با مداوای موش‌های مبتلا به تومور جزئیات نتایج این تحقیق در مجله‌ی Proceedings of the National Academy of |
