محققان، نانوذراتی را سنتز کرده‌اند که به‌صورت انتخابی، سلول‌های تومور سرطانی را هدف گذاری می‌کنند و باعث می‌شوند تا فقط تومورهای سرطانی پرتوافشانی شوند.
نانوذرات نشانه‌گذاری شده جهت پرتوافشانی تومورهای تحت درمان
محققان، نانوذراتی را سنتز کرده‌اند که به‌صورت انتخابی، سلول‌های تومور سرطانی را هدف گذاری می‌کنند و باعث می‌شوند تا فقط تومورهای سرطانی پرتوافشانی شوند و به این ترتیب در این روش نسبت به روش‌های متداول درمان تومورهای سرطانی، مانند شیمی درمانی و پرتو افشانی معمول، به سلول‌های سالم کمترین آسیب وارد می‌شود و کارآئی درمان نیز افزایش می‌یابد.
پرتوافشانی و شیمی درمانی، روش‌های درمان تومورهای حجمی (سفت و توپر) هستند. اثرات جانبی هر کدام از روش‌های درمانی، گستره اختیارات متخصصان تومور را در معالجه بیماران محدود می‌کند. تیم تحقیقاتی از دانشگاه Vanderbilt و دانشگاه Washington نانوذراتی را سنتز کرده‌اند که فقط تومورهای تحت پرتو افشانی را نشانه‌گذاری می‌کنند و باعث کاهش اثرات جانبی شیمی درمانی (مانند مسمومیت‌های ناشی از این روش) و همچنین باعث افزایش کارآئی روش درمانی ترکیبی می‌شوند.
آقای دکتر Zhoa Ozhong Han از دانشگاه Vanderbilt سرپرستی این تیم تحقیقاتی را بر عهده دارد و فناوری حاضر را با نام “نمایش فاز” نامگذاری کرده‌اند. با کمک این فناوری، پپتید کوتاه که به‌طور اختصاصی به سلول‌های تومور تحت پرتوافشانی متصل شده است، شناسائی شده و به‌عنوان عامل نشانه‌گذاری دوکسوروبیسین (doxorubicin)) حاوی نانوذرات است. در سلول‌هائی که در محیط آزمایشگاهی کشت داده می‌شوند، نشان داده شده است که لیپید حاوی نانوذرات توسط این پپتید آرایش داده می‌شود و تنها به سلول‌های سرطانی متصل می‌شود و در نتیجه سلول‌های سالم، تحت پرتوافشانی قرار نمی‌گیرند.
محققان، آزمایشات را بر روی موش انجام دادند و مشاهده کردند که لیپوزوم‌های هدف گذاری شده به سرعت در اطراف تومورهای پرتوافشانی شده جمع می‌شوند و در اطراف تومورهای پرتوافشانی نشده، جمع نمی‌شوند. نانوذرات هدف گذاری نشده نیز از بدن دفع می‌شوند. تومورهای هدف گذاری شده با نانوذرات که با روش پرتوافشانی تحت معالجه هستند، افزایش در مرگ سلول و همچنین کاهش قابل ملاحظه‌ای در تعداد عروق خونی حاوی این تومورها را نشان داده است. محققان خاطر نشان کردند که استفاده از نانوذرات ضد سرطان هدف گذاری شده به تومورهای تحت پرتوافشانی، بدون اینکه تاثیر منفی بر روی کارآئی درمان داشته باشند، باعث کاهش دز پرتوافشانی در درمان تومورهای سرطانی می‌شوند.
نتایج تحقیقات در مجله Journal of Controlled Release به چاپ رسیده است.
