محققان دانشگاه منچستر کشف کردهاند که میتوان از موهای زبر نانومقیاسی که از موجودات دریایی گرفته میشود، در تولید بافت ماهیچهای انسانی بهره برد.
تولید بافت ماهیچه با استفاده از موهای نانومقیاس
محققان دانشگاه منچستر کشف کردهاند که میتوان از موهای زبر نانومقیاسی که از موجودات دریایی گرفته میشود، در تولید بافت ماهیچهای انسانی بهره برد. آنها دریافتهاند که سلولز گرفته شده از جانوران نیامدار دریایی که بهنام آبدزدک دریایی نیز شناخته میشوند، میتواند بر رفتار سلولهای ماهیچهای اسکلتی در آزمایشگاه تأثیر بگذارد.
این نانوساختارها چندین هزار برابر کوچکتر از سلولهای ماهیچهای بوده و کوچکترین ساختارهای فیزیکی شناختهشدهای هستند که موجب نظم سلولی میشوند. نظم و صفبندی سلولها از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا بسیاری از بافتهای بدن از جمله بافت ماهیچه، حاوی الیاف منظمی هستند که موجب استحکام و سفتی بافت میشوند.
سلولز یک پلیساکارید است (زنجیرهای بلند از مولکولهای قند متصل بههم) که بهطور معمول در گیاهان یافت میشود و همچنین جزء اصلی کاغذ و الیاف خاصی همچون کتان بهشمار میرود. این مولکول قبلاً در کاربردهای پزشکی مختلفی همچون پانسمان زخم بهکار رفته است، اما این اولین بار است که از آن برای ایجاد بافت ماهیچهای اسکلتی استفاده میشود.
موجودات نیامدار روی صخرهها وساختارهای مصنوعی که توسط بشر در نواحی ساحلی ایجاد شدهاند، رشد میکنند. سلولز استخراج شده از این موجودات بهدلیل ویژگیهای منحصربهفردی که دارد، برای ایجاد بافت ماهیچهای بسیار مناسب است.
دکتر استفان ایچهورن و دکتر جولی گوف، اعضای هیئت علمی دانشگاه منچستر بههمراه جیمز دوگان، دانشجوی دکترای این دانشگاه، بهصورت شیمیایی سلولز این موجودات را بهشکل موهای بسیار باریک نانومقیاس استخراج کردند. یک نانومتر یک میلیاردیم یک متر است و قطر این نانوساختارهای مومانند تنها یک دهم نانومتر است که بسیار باریکتر از قطر موی انسان است. زمانی که این نانوساختارها ردیف شده و بهصورت موازی با یکدیگر قرار میگیرند، میتوانند سلولهای ماهیچهای را بهسرعت ردیف کرده و بههم متصل نمایند.
این روش ساده و نسبتاً سریع است و این امکان را برای دکترها فراهم میآورد که بتوانند بهسرعت ساختارهای ردیفشده معمول از بافت ماهیچهای اسکلتی تولید نمایند. از این بافت میتوان برای ترمیم ماهیچه موجود و یا ایجاد یک ماهیچه کاملاً جدید بهره برد. تولید بافت مصنوعی که بتواند جایگزین ماهیچه آسیبدیده انسان شود، میتواند تحولی در زمینه پزشکی ایجاد کرده و میلیونها انسان را در سرتاسر جهان منتفع سازد.
جزئیات این تحقیق در مجله Biomacromolecules منتشر شده است.