تولید واکسن اسهال گاوی با استفاده از فناوری نانو

محققان استرالیایی با استفاده از فناوری نانو یک واکسن جدید برای محافظت از گاوها در برابر ویروس BVDV تولید کرده‌اند. این ویروس سالیانه ده‌ها میلیون دلار به صنعت گاوداری استرالیا خسارت وارد می‌کند.


محققان استرالیایی با استفاده از فناوری نانو یک واکسن جدید برای محافظت از گاوها در برابر ویروس BVDV تولید کرده‌اند. این ویروس سالیانه ده‌ها میلیون دلار به صنعت گاوداری استرالیا خسارت وارد می‌کند.

نشان داده شده است که این واکسن که از سوار کردن یکی از پروتئین‌های ویروس روی نانوذرات به‌دست می‌آید، می‌تواند پاسخ ایمنی مناسبی در برابر بدترین و خسارت‌بارترین بیماری در این صنعت ایجاد نماید.

گروهی از دانشمندان دانشگاه کوئینزلند نشان داده‌اند که می‌توان بدون استفاده از هر عامل کمکی دیگری، از نانوفرمولاسیون جدید به‌عنوان واکسن موثری در برابر این ویروس استفاده کرده و بدین ترتیب صنعت گاوداری استرالیا را بهبود بخشید.

دکتر نینا میتر، یکی از محققان اصلی این کار می‌گوید گروه میان‌رشته‌ای ما از آخرین یافته‌ها در زمینه نانوفناوری برای تولید یک واکسن ایمن و موثر استفاده کرده است؛ واکسن تولید شده از نانوذرات به‌عنوان حامل‌های رسانشی استفاده کرده و این قابلیت را دارد که به‌شکلی آسان‌تر و موثرتر از واکسن‌های موجود مورد استفاده قرار بگیرد.

دکتر میتر می‌گوید: «این واکسن بسیار هیجان‌آور است، زیرا حفاظت بهتری در برابر ویروس ایجاد کرده و می‌توان آن را به‌مدت طولانی در دمای اتاق نگهداری کرد».

بنابر گفته دکتر ماهونی، یکی دیگر از پژوهشگران این تحقیق، BVDV از نظر به‌خطر انداختن سود طولانی‌مدت صنعت گاوداری در استرالیا مورد توجه قرار دارد. این امکان وجود دارد که فعالان این صنعت ۲۵ تا ۵۰ درصد از تولیدات خود را به‌دلیل BVDV از دست بدهند. او می‌افزاید:«ارزش صنعت گاوداری تنها در کوئینزلند حدود ۵/۳ میلیارد دلار در سال است و بیماری‌های مرتبط با BVDV می‌توانند بیش از ۶۰ میلیون دلار به این صنعت خسارت وارد کنند».

در حال حاضر آزمایش‌های بیشتری روی این نانوواکسن در حال انجام است تا محصول تجاری آن در آینده نزدیک تولید شود.

BVDV یا همان ویروس اسهال گاوی که به‌نام Pestivirus گاوی نیز شناخته می‌شود، یک عفونت ویروسی است که در مزارع پرورش گاو و تولید لبنیات در استرالیا یافت می‌شود. علائم بالینی این بیماری عبارتند از اسهال، عفونت‌های تنفسی، نازایی و سقط جنین.

آلوده شدن یک جنین قبل از گذشتن ۱۲۵ روز از بارداری می‌تواند منجر به تولد حیوانی شود که حامل این ویروس بوده و قابلیت آلوده کردن کل گله را دارد.