برخی اورگانیسم‌ها به بدنه کشتی‌ها چسبیده و علاوه‌براین که مصرف سوخت را در آنها افزایش می‌دهند، موجب بالا رفتن هزینه نگهداری کشتی‌ها نیز می‌شوند. اخیرا برای مبارزه با این اورگانیسم‌ها، آنها را با اسیدهای زیستی سمی می‌کشند، اما مشکل این روش آن است که پس از این کار، اسید باید از محیط زدوده شود تا به محیط زیست آسیب نرسد.
ارائه روشی زیست سازگار برای ضد رسوب کردن بدنه کشتی‌ها
|
برخی اورگانیسم‌ها به بدنه کشتی‌ها چسبیده و علاوه‌براین که مصرف سوخت را در آنها افزایش می‌دهند، موجب بالا رفتن هزینه نگهداری کشتی‌ها نیز می‌شوند. اخیرا برای مبارزه با این اورگانیسم‌ها، آنها را با اسیدهای زیستی سمی می‌کشند، اما مشکل این روش آن است که پس از این کار، اسید باید از محیط زدوده شود تا به محیط زیست آسیب نرسد. پژوهشگران به‌دنبال ارائه فناوری‌های ضد رسوب زیستی نظیر استفاده از نانوساختارها هستند به‌طوری که با حرکت کشتی، رسوبات زیستی از روی بدنه فرو بریزند. اورگانیسم‌هایی نظیر جلبک‌ها می‌توانند به پایین بدنه کشتی‌ها بچسبند و با |
|
| هنوز این پوشش‌ها بهینه نبوده و نیاز به بهبود دارند. برای مثال یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه گوتنبرگ سوئد موفق شده است راهبردی جدید برای بهبود این پوشش‌ها ارائه دهد. آنها از یک آنتی‌بیوتیک در این پوشش‌ها استفاده کرده‌اند. نتایج کار آنها نشان داد که این آنتی بیوتیک که به پوشش متصل است به مقدار بسیار کمی از سطح پوشش رها می‌شود. آنها دریافتند که یک میلی گرم از این آنتی‌بیوتیک در هر گرم از پوشش، می‌تواند به مقدار قابل توجهی مانع از رشد اورگانیسم‌ها روی سطح شود این درحالی است که در پوشش‌های فاقد این آنتی‌بیوتیک، اورگانیسم‌ها به‌راحتی روی سطح جمع می‌شوند. دلیل این نتیجه آن است که اورگانیسم ابتدا روی سطح نشست می‌کند و پس از این که قصد دارد جای خود را روی سطح محکم کند، آنتی بیوتیک آن را از سطح جدا می‌کند. این روش PSI نام گذاری شده است. روش دیگری اخیرا ارائه شده که در آن نه از ماده سمی استفاده می‌شود و نه از |
