مصاحبه با مدیر عامل شرکت Applied Nanotech Holdings

داگلاس پی بارکر، حسابدار قسم خورده دولتی، در ژوئن سال ۱۹۹۶ به عنوان رئیس امور مالی به شرکت Applied Nanotech Holdings پیوست و در سال ۲۰۱۰ به مدیر ارشد اجرایی ارتقا یافت. پیش از پیوستنش به Applied Nanotech، بارکر نه سال را به حسابداری دولتی در Plante & Moran پرداخته، چهار سال رئیس امور مالی یک شرکت خصوصی، پنج سال دارای مسئولیت در یک کارخانه‌ی تامین قطعات خودرو، بوده است. بارکر دارای مدرک BBA و همچنین یک مدرک MBA از دانشگاه میشیگان است.

فناوری نانوی کاربردی چیست؟

بارکر: ما جزء اولین نهادهای تحقیقاتی و تجاری هستیم که به حل کردن مسائل در سطوح مولکولی متمرکز شده‌اند. ما به دنبال کار مشارکتی برای رفع موانع فنی و خلق راه‌حل‌های خلاقانه که به محصولات ویژگی‌هایی برتر در بازار رقابتی کالا می‌دهد، هستیم. درآمد ما از اعتبارات مالی تحقیقاتی و فروش لیسانس فناوری‌هایی که ارتقا می‌دهیم، تامین می‌شود.

به طور کلی شما بر روی چه حوزه‌هایی از محصولات و فرآیندها متمرکز هستید؟

بارکر: ما در چندین زمینه‌ی متفاوت کار می‌کنیم که همگی آنها حول محور فناوری نانو و معمولا مرتبط با نانولوله‌های کربنی و یا نانوذرات هستند. در حال حاضر ما بر روی دو حوزه اصلی تمرکز کرده‌ایم؛ آنچه به عنوان نانومواد و یا کامپوزیت معروف است و دیگری نانوالکترونیک که در حیطه کاری ما به جوهرها و خمیرها منحصر می‌شود. ما طی سال‌های اخیر مالکیت‌های معنوی چشمگیری توسعه دادیم و همواره در جستجوی حوزه‌هایی برای درآمدزایی از این دارایی‌های فکری هستیم. اما در حال حاضر در وهله اول بر روی نانومواد و نانوالکترونیک متمرکز هستیم.

لطفا در خصوص مزایای فناوری شما نسبت به فناوری رقبایتان بیشتر شرح دهید؟

بارکر: پاسخ سوال شما به اینکه راجع به کدام پروژه‌ی خاص صحبت می‌کنیم بستگی دارد. اگر راجع به توافق‌نامه‌هایی در رابطه با تفاهم‌نامه‌ی لیسانس بخواهم صحبت کنم، بی‌شک اولین آنها، که احتمالا ساده‌ترین نیز هست، با شرکت Yonex، یک شرکت پیشرو در زمینه محصولات ورزشی در ژاپن، است. ما با آنها در ساخت کامپوزیت‌هایی به کمک نانولوله‌های کربنی کار می‌کنیم تا در راکت‌های بدمینتون، تنیس و یا چوب گلف بکار گرفته شوند. امسال Yonex ماده کامپوزیتی جدیدی را که ما ساخته بودیم در راکت‌های بدمینتون و چوب‌های گلف‌اش بکار گرفت و احتمالا به زودی از آن در راکت‌های تنیس نیز استفاده می‌کند. از آنجایی که نانولوله‌های کربنی یکی از مستحکم‌ترین مواد دنیا هستند، وارد کردن در کامپوزیتی از مواد سبب کاهش وزن و حفظ خصوصیات عملکردی نظیر سختی و انعطاف داشتن می‌شود. در مورد چوب‌های گلف، این ماده باعث کاهش وزن شده و بنابراین شما می‌توانید با سرعت بیشتری به توپ ضربه بزنید و توپ را به مسافت‌های بیشتری شوت کنید. تفاهم‌نامه‌ی لیسانس دیگرمان با شرکت شیمیایی Ishihara است که با شراکت آنها جوهرهای مسی را تولید کردیم. در واقع، جوهر مس می‌تواند جایگزینی برای هر چیزی که از لحیم مس استفاده می‌کند، باشد. این شامل صنایع نیمه‌هادی، تلفن همراه، و صنایع مشابه می‌شود. جوهر مسی که از نانوذرات ساخته شده باشد به شما این امکان را می‌دهد که آنرا به صورت جوهر افشان و یا جت آئروسول مستقیما روی بستر بپاشید. این در حالی است که فناوری‌های کنونی که از لحیم مس استفاده می‌کنند اینگونه نبوده و شما باید ابتدا یک ماسک طراحی کرده و مس را روی آن قرار داده و ضایعات اضافی مس را بشویید. شیوه‌ی ما به شما این امکان را می‌دهد که مراحل فرآیند را کوتاه کنید و در واقع تولید کننده می‌تواند محصولش را ارزان تر تولید کند. این‌ها دو مثال از برتری‌های فناوری شرکت ما بودند.

مدل کسب و کاری شرکت Applied Nanotech چیست؟ فروش لیسانس است و یا سرمایه گذاری مشترک؟ آیا شما به شخصه در تلاش برای توسعه و معرفی فناوری‌ها هستید؟

بارکر: مدل کسب وکار ما اساسا اعطای حق امتیاز لیسانس فناوری‌هایمان است. از سوی دیگر، از آنجایی که ما یک نهاد تحقیقاتی هستیم، هیچ علاقه‌ای به تاسیس واحدهای تولیدی نداریم. همان‌طور که قبلا ذکر شد ما با شرکای خود برای ایجاد راه‌حل‌ها در تعامل نزدیک هستیم. راه دیگر در کسب سود تسهیل اعطای حق لیسانس در یک سرمایه‌گذاری مشترک به ازای افزایش عایدی ما در سود حاصل از فروش محصول نهایی است.

ریسک‌های تهدید کننده‌ی یک صاحب مالکیت معنوی چیست؟

بارکر: واضح‌ترین ریسک این است که دیگران از ثبت اختراع شما کپی‌برداری کنند. با این وجود من معتقدم که مالکیت معنوی یک منفعت است. ما یک مجموعه قوی از ثبت اختراع‌ها داریم؛ طی ده تا پانزده سال اخیر بیش از ۳۰۰ اختراع به ثبت رسانده‌ایم. اهمیت مجموعه ثبت اختراعات ما در فروش برخی از حق لیسانس‌های شرکت ما تجلی یافته است. برای مثال، سال گذشته شرکت سامسونگ برای خرید لیسانس بخشی از مجموعه ثبت اختراع‌های شرکت به سراغ ما آمد. از دیدگاه ما، مالکیت معنوی نه تنها ریسک نبوده بلکه سود است.