پژوهشگران انگلیسی موفق شدند یک قطعه نوری بسازند که از آن میتوان در ساخت مبدلهای نوری استفاده کرد. با این روش میتوان هزینه تولید مبدلها را بهشدت کاهش داد.
استفاده از شیشههای نانوساختار در تصویربرداری
پژوهشگران انگلیسی موفق شدند یک قطعه نوری
بسازند که از آن میتوان در ساخت مبدلهای نوری استفاده کرد. با این روش میتوان
هزینه تولید مبدلها را بهشدت کاهش داد.
محققان دانشگاه ساتهمپتون موفق به ارائه عناصر نوری شیشهای نانوساختار
جدیدی شدهاند که در دستکاری نور میتواند مورد استفاده قرار گرفته و هزینه
تصویربرداری پزشکی را کاهش دهد. در مقالهای تحت عنوان Radially polarized
optical vortex converter created by femtosecond laser nanostructuring of
glass که نشریه Applied Physics Letters به چاپ رسیده است، یک تیم تحقیقاتی
به رهبری پیتر کازانسکی از مرکز تحقیقات اپتوالکترونیک این دانشگاه، توضیح
دادند که چگونه ازنانوساختارها برای توسعه مبدلهای پلاریزاسیون استفاده میشود.
این دستگاه با مقیاس میلیمتری قادر است نور را بهصورت گردابی تولیدکند. از
این قابلیت میتوان در پردازش مواد با استفاده از لیزر با دقت بالا،
دستکاری نوری اجسام در مقیاس اتمی، تصویربرداری با قدرت تفکیک بالا و
دستگاههای روی میزی شتابدهندههای ذرات استفاده کرد. محققان معتقد هستند
که این روش را میتوان بهشکلی توسعه داد که در ادوات ضبط نوری در آینده
مورد استفاده قرار گیرد.
محققان مدعی هستند که در شدتهای مناسب، میتوان
از پالسهای لیزر بسیار کوتاه برای چاپ ذرات بسیار ریز ( مانند پیکسلهای
سه بعدی) موسوم به وکسل، روی شیشه استفاده کرد. تحقیقات پیشین نشان میدهد
که با استفاده از لیزری با پلاریزاسیون ثابت میتوان وکسلهایی تولید کرد
که دارای صفحاتی بسیار نازک ( چند ده نانومتر)با چیدمان تناوبی است. با
عبور نور پلاریزه از میان وکسلی که روی شیشه سیلیکایی چاپ شده، محقان
دریافتند که نور به جهتهای مختلف منحرف می شود که این جهتها وابسته به
جهتگیری پلاریزاسیون نور دارد. پدیده چند شاخه شدن نور، اساس مبدل
پلاریزاسیون جدید است.
مزیت این روش نسبت بهروشهای میکروسکوپی موجود در این است که ۲۰ برابر
ارزان و کوچکتر از آنها است. پیتر کازانسکی میگوید پیش از این ما مجبور
بودیم از کنترلرهای فضایی نور که مبتنی بر بلور مایع هستند استفاده کنیم
که هزینهای بالغ بر ۲۰ هزار پوند دارند. اما با این راهبرد جدید تنها کافی
است یک قطعه کوچک را درون دستگاه قرار دهیم و همان نتیجه را بگیریم.
از آنجایی که این مقاله در ماه می به چاپ رسیده است، این محققان در فاصله
ماه می تاکنون موفق شدهاند دستگاه فوق را توسعه داده و آن را با دستگاه
ضبط نوری ۵ بعدی منطبق کنند.