یک تیم تحقیقات بین المللی موفق شده است انقباض مولکولی را مورد مطالعه قرار داده و مقدار نزدیک شدن دو اتم را در این فرآیند محاسبه کند. آنها با استفاده از پراش اشعه ایکس مقدار نزدیک شدن دو اتم ایریدیم را ۱۴۰ پیکومتر گزارش کردند که در نوع خود یک رکورد محسوب می شود.
ثبت رکوردی در محاسبه انقباض مولکولی
یک تیم تحقیقاتی بین المللی موفق شده است انقباض مولکولی را مورد مطالعه قرار داده
و مقدار نزدیک شدن دو اتم را در این فرآیند محاسبه کند. آنها با استفاده از پراش
اشعه ایکس مقدار نزدیک شدن دو اتم ایریدیم را ۱۴۰ پیکومتر گزارش کردند که در نوع
خود یک رکورد محسوب می‌شود.
محققان مرکز علم نانو در دانشگاه کپنهاگ اخیرا با انجام پروژه‌ای موفق شدند یک گام
دیگر به درک بهتر فرآیندهای شیمیایی نزدیک شوند. پژوهشگران دپارتمان شیمی مطالعات
خود را روی یک مولکول موجود در آب انجام دادند که نتایج آنها می‌تواند برای محققان
به‌خصوص حوزه شیمی مفید باشد.
مورتن کریستنسن می‌گوید این یافته درباره چگونگی رفتار مولکول‌ها در آب است. چنین
دانشی می‌تواند بسیار مهم باشد زیرا استانداردها را برای تحقیق در حوزه فرآیندهای
شیمی تر (“wet chemical process”) گسترش می‌دهد. ما امیدواریم که نتایج چنین تحقیقی
بتواند هم در فرآیندهای صنعتی و هم در حوزه فرآیندهایی که درون بدن اتفاق می‌افتد
مفید باشد.
انقباض در مولکول‌ها خیلی سریع اتفاق می‌افتد- در یک میلیاردیوم ثانیه- اما تیم
تحقیقاتی مورتن کریستنسن موفق شده است این زمان را اندازه‌گیری کند. این کار در
مرکز ESRF در فرانسه انجام شده است که علاوه بر محققان فرانسوی، پژوهشگرانی از
دانشگاه کپنهاگ و ریسو نیز شرکت داشتند.
مورتن کریستنسن می‌گوید ما از روش پراش اشعه ایکس استفاده کردیم که با این روش
دانسیته الکترونی یک مولکول را به‌صورت زنده قبل و بعد از انقباض به‌دست آوردیم.
برای شروع واکنش، ما از یک تابش لیزر بسیار کوتاه بهره گرفتیم و در قدم بعد با
استفاده از یک نوع تابش اشعه ایکس ویژه، چگونگی نزدیک شدن دو اتم ایریدیم را به
یکدیگر دنبال کردیم. با این کار انقباض مولکول اندازه‌گیری شد. مورتن کریستنسن و
همکارانش برای ثبت این رکورد بسیار مشعوف هستند.
نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که دو اتم ۱۴۰ پیکومتر به‌هم نزدیک شده‌اند. این رقم
۶۲ درصد بیشتر از مقداری است که در پروژه قبلی یک گروه آمریکایی به‌دست آورده بودند.
این گروه امریکایی در سال ۲۰۰۴ نشان دادند که با تابش پالس نوری، دو اتم رودیم ۸۶
پیکومتر به‌هم نزدیک می‌شوند. این ارقام بسیار کوچک بوده و رصد آنها کاری بسیار
دشوار است.
مورتن کریستنسن می‌گوید آزمایش ما، مانند این است که دو توپ فلزی در کمتر از یک
ثانیه مسافت یک متری را طی کند. رصد چنین حرکتی در دنیای واقعی “ما” غیرممکن است
اما در دنیای اتم‌ها و مولکول‌ها قوانین کاملا متفاوت است. اینجاست که می‌فهمیم
فناوری نانو چقدر جالب است.
نتایج این تحقیق در نشریه Inorganic Chemistry به چاپ رسیده است.
