ترانزیستورهایی از جنس الیاف کتان

یک تیم تحقیقات بین المللی موفق شده‌ است با استفاده از کتان ترانزیستور تولید کند. این تحقیق می‌توان به تولید البسه مجهز به ادوات الکترونیکی کمک شایانی کند.

هینرستروزا عضو یک تیم تحقیقاتی است که روی ساخت ترانزیستورها از الیاف
طبیعی کتان کار می‌کند. به اعتقاد هینرستروزا تولید این ترانزیستورها نوعی
پیوند میان الکترونیک و نساجی محسوب شده و می‌تواند منجر به تولید البسه‌هایی
مجهز به ادوات الکترونیکی شود.

نتایج این تحقیق گامی موثر در این حوزه محسوب می‌شود زیرا با این کار می‌توان
ادوات پیچیده نظیر مداراتی از جنس کتان تولید کرد. با این کار البسه می‌توانند
دمای بدن را احساس کنند و در صورت نیاز بدن را گرم یا سرد کنند. این البسه‌
می‌تواند تعداد ضربان قلب را محاسبه کرده و فشار خون را نیز اندازه‌گیری
کند، همچنین می‌تواند میزان عملکرد یک ورزشکار را نیز مورد بررسی قرار دهد.
هینرستروزا می‌افزاید این تحقیق می‌تواند روزی منجر به تولید کامپیوترهایی
از جنس کتان شود.

نتایج این تحقیق در نشریه Organic Electronics به چاپ رسیده است. در این
مقاله نحوه انجام این کار نشان داده شده است. در این پروژه نانوذرات طلا به‌همراه
پلیمری هادی در کتان مورد استفاده قرار می‌گیرد تا رفتارهای الکترونیکی به
کتان القاء کند.

در این پروژه از کتان به‌عنوان زیرلایه استفاده شده است زیرا خواص ذاتی، مکانیکی و
ارزان بودن آن موجب می شود تا برای این کار مناسب باشد.

در این تحقیق، در گام اول یک لایه از نانوذرات را روی سطح کتان قرار می‌دهند. لایه‌های
بعدی، رسانا یا نیمه‌هادی خواهند بود. در نهایت از این کتان برای ساخت دستگاه
استفاده می‌شود. لازم به‌ذکر است که این لایه‌ها بسیار نازک هستند به‌طوری که
انعطاف‌پذیری کتان حفظ می‌شود.

در این پروژه دو نوع ترانزیستور مختلف از جمله ترانزیستور الکتروشیمیایی آلی و
ترانزیستور اثر میدان آلی ساخته شد. هر دو نوع ترانزیستور در صنعت الکترونیک به‌عنوان
قطعات مدار مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پروژه، تحقیقی بین رشته‌ای محسوب می‌شود
که در آن محققان نساجی از دانشگاه کرنل، فیزیک‌دان‌های دانشگاه بلوگنا و مهندسانی
از دانشگاه کاگلیری ( هر دو از ایتالیا) و پژوهشگران Ecole Nationale Supérieure
des Mines de Saint-Étienne فرانسه همکاری داشتند.

متخصصانی در رشته الیاف با گروه تحقیقاتی هینرستروزا در این کار همکاری داشته
همچنین محققانی از رشته‌های مهندسی برق، فیزیک و الکترونیک آلی نیز در این پژوهش
مشارکت داشتند. نویسنده اول این مقاله جیورجو ماتیو از دانشگاه کاگلیری است که به‌صورت
فرصت مطالعاتی در سال ۲۰۰۹، ۲۰۱۰ به دانشگاه کرنل رفته بود.