حافظه فلش ساخته شده از گرافن

برای اولین بار یک ماده حافظه فلش مبتنی بر گرافنی ساخته شده است که نسبت به فناوری مدرن کنونی مزایای بزرگی دارد. این ماده در مقایسه با ماده استاندارد صنعتی از نظر انرژی دو برابر موثرتر است و می‌تواند دو برابر اطلاعات بیشتری را ذخیره کند.

برای اولین بار یک ماده حافظه فلش مبتنی بر گرافنی ساخته شده است که نسبت
به فناوری مدرن کنونی مزایای بزرگی دارد. این ماده در مقایسه با ماده
استاندارد صنعتی از نظر انرژی دو برابر موثرتر است و می‌تواند دو برابر
اطلاعات بیشتری را ذخیره کند.

حافظه فلش برای نگه‌داری اطلاعات بصورت کد دودوئی سلول‌های ریزی استفاده می‌کند.
هر سلول را بسته به اینکه آیا با یک بار الکتریکی بارگذاری شده است یا نه،
می‌توان بعنوان صفر یا یک خواند. گرافن برای حافظه فلش یک ماده‌ی نویدبخش
است زیرا این ماده بواسطه ظرفیت بالایش برای ذخیره الکترون‌ها بدلیل حالت‌ها
الکترونیکی بسیار متراکم در هر کدام از سطوح انرژی‌اش، برای نگه‌داری یک
بار الکتریکی بسیار مناسب است.

اکنون یک گروه تحقیقاتی به رهبری کانگ وانگ از دانشگاه کالیفرنیا یک ماده حافظه فلش
مبتنی بر گرافن (GFM) ساخته است. این محققان کشف کردند که این سلول‌ها در عمل فقط ۸
درصد بار الکتریکی خود را در یک دوره زمانی ده ساله از دست می‌دهند، در حالیکه
افزاره‌های مدرن کنونی ۵۰ درصد بار الکتریکی خود را در همان دوره زمانی از دست می
دهند.

این پایداری همچنین به معنی تداخل بسیار کم بین سلول‌ها است و بنابراین آنها را می‌توان
بهم نزدیک‌تر و متراکم‌تر کرد. به همین دلایل این ماده جدید در مراحل اولیه در
زمینه ذخیره داده و راندمان انرژی بهتر از مواد استاندارد صنعتی بوده است. امیل
سانگ، یکی از این محققان، می‌گوید: “با بکارگیری خواص بی‌نظیر گرافن، حافظه فلش را
می‌توان بیشتر از آنچه حافظه‌های فلش مدرن کنونی می‌توانند به آن برسند، گسترش داد.”

حافظه فلش مبتنی بر گرافن را می‌توان در هر کاربردی که در آن اطلاعات نیاز به نوشتن
و بازنویسی دارند، استفاده کرد. در حال حاضر اصطلاح “حافظه فلش” به درایوهای قلمی
USB محدود شده است، اما این فناوری را می‌توان در پردازشگرهای درونی کامپیوتر نیز
بکار برد. قابلیت این حافظه فلش مبتنی بر گرافن برای ذخیره متراکم‌تر اطلاعات می‌تواند
منجر به کوچک‌سازی بیشتر و عملکرد بهتر تجهیزات الکترونیکی کنونی شود.

طبق گفته این محققان ساخت این ماده نیاز به اعمال شرایط سختی به گرافن از قبیل اچ
کردن با پلاسمای اکسیژن و گاز کلر دارد. این حقیقت که گرافن بعد از این اصلاح‌ها می‌تواند
هنوز شکل و عملکرد خود را حفظ کند، بواسطه استحکام پیوندهای کوالانسی‌اش است.

این محققان جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله‌ی ACS Nano منتشر کرده‌اند.