مقاله مروری جدیدی که در مجله WIREs Nanomedicine and Nanobiotechnology منتشر شده است، چگونگی استفاده از فناوری نانو در تولید ایمپلنت‌های سالم‌تر سینه زنان را که می‌توانند جایگزین لاستیک سیلیکونی شده و اثرات جانبی این ایمپلنت‌ها را کاهش دهند، شرح داده است.
ماده جایگزین برای لاستیک سیلیکون در ایمپلنت سینه زنان
حدود ۷۵ درصد از بیمارانی که بخشی از سینه آنها در اثر جراحی برداشته شده است، ترجیح می‌دهند از ایمپلنت استفاده کنند. تنها ماده‌ای که در حال حاضر برای ایجاد مجدد بافت سینه استفاده می‌شود، لاستیک سیلیکون است. با وجودی که هیچ ابزار پزشکی به‌صورت صد در صد بی‌خطر و موثر نیست، نرخ بسیار بالایی از عوارض ناشی از استفاده از این ایمپلنت‌ها گزارش شده است (۲۰ تا ۳۰ درصد که در مورد هیچ ابزار پزشکی دیگری این نرخ بالا مشاهده نمی‌شود) که از آن جمله می‌توان به افزایش بروز بیماری‌های سیستمی، انواع مختلف سرطان و بیماری‌های روانی اشاره کرد.
دکتر جودیت پوسکاس، نویسنده اصلی این مقاله از دانشگاه آکرون به‌همراه محققان دیگر، مقالات مربوط به حوزه ایمپلنت‌های سینه را مطالعه کرده و آنها را از منظر علوم مواد بررسی کردند تا امکان استفاده از فناوری نانو در تولید ایمپلنت‌های کم‌خطرتر را تعیین نمایند.
با کاهش اندازه اجزا در مواد نانوساختار می‌توان به ویژگی‌های بی‌سابقه‌ای دست یافت. نویسندگان این مقاله در حال حاضر روی تولید یک ماده نانوساختار جایگزین برای لاستیک سیلیکون کار می‌کنند تا عوارض ناشی از استفاده از این ایمپلنت را کاهش دهند. این ماده جدید همچنین می‌تواند در رسانش داروی سرطان نیز به‌کار رود تا کارایی درمان سرطان افزایش یافته و عوارض جانبی ناشی از شیمی‌درمانی به کمترین مقدار خود برسد.پوکساس می‌گوید: «اگر در این کار موفق شویم، می‌توانیم ایمپلنت‌هایی با قابلیت دارورسانی تولید کنیم. امیدواریم این مقاله مروری درک بهتری در زمینه موضوعات مورد بحث ایجاد کرده و دانشمندان علوم مواد و پزشکان را تشویق کند تا با همکاری یکدیگر ماده جدیدی برای ایمپلنت‌های ساخته شده از لاستیک سلولزی تولید نمایند».
