روش جدیدی برای تولید ساختارهای سه بعدی از نانولوله‌های کربنی

محققان آمریکایی و بلژیکی روشی برای رشد نانولوله‌های کربنی ارائه کردند که با آن می‌توان ساختارهای پیچیده سه بعدی تولید کرد. از این روش می‌توان برای تولید دیرک و میکروفنر استفاده کرد.

محققان آمریکایی و بلژیکی روشی برای رشد
نانولوله‌های کربنی ارائه کردند که با آن می‌توان ساختارهای پیچیده سه بعدی
تولید کرد. از این روش می‌توان برای تولید دیرک و میکروفنر استفاده کرد.

محققان مرکز imec و دانشگاه میشیگان برای اولین بار روشی ارائه کردند که می‌توان
با آن نانولوله‌های کربنی را روی هم قرار داد.

آنها نتایج کار خود را در قالب مقاله‌ای تحت عنوان Corrugated Carbon
Nanotube Microstructures with Geometrically Tunable Compliance در نشریه
ACS Nano به چاپ رساندند. با این روش می‌توان آرایه‌هایی با ابعاد مختلف از
زیر ۱۰ میکرون تا بیش از ۱۰۰ میکرون تهیه کرد. همچنین این امکان وجود دارد
که ساختارهایی مختلف را روی یک بستر ایجاد نمود. این کار پتانسیل‌های جدیدی
را برای به‌کارگیری نانولوله‌های کربنی فراهم می‌کند. برای مثال می‌توان
میکرو سیستم‌های جدیدی با قابلیت‌های مختلف ایجاد کرد یا مواد مهندسی شده
نظیر سطوح اومنیفوبیک یا چسب‌های خشک تولید نمود.

 

 
برای تولید این ساختارها باید از الگودهی
لیتوگرافیک یک فیلم کاتالیستی روی ویفر سیلیکون استفاده کرد. سپس روی این
سطح با روش CVD گرمایی و در فشار اتمسفری میکروساختارهای نانولوله کربنی را
به‌صورت تراز شده و عمودی رشد داد. در ادامه میکروساختارهای نانولوله کربنی
را با استفاده از فرآیند چگالش به صورت اشکال شیب‌دار در می‌آورند. در
نهایت یک مایع را تبخیر کرده و روی این ساختارها قرار می‌دهند که به آن
مرحله تشکیل ستونی گویند. بعد از آن باید دو مرحله دیگر نیز روی این
ساختارها اعمال کرد تا به ساختار سه بعدی مورد نظر رسید. همانطور که در شکل
دیده می‌شود می‌توان ساختارهایی با ابعاد مختلف ایجاد کرد. در این پروژه
روی تولید کانتالیور (دیرک) و دمنده از جنس نانولوله کربنی تمرکز شده است.

در ابتدا امکان استفاده از این ساختارها به‌عنوان میکروفنر مورد پژوهش قرار
گرفت. نتایج نشان داد که با تغییر شکل هندسی می‌توان خواص نانولوله کربنی
را تغییر داد. انعطاف پذیری این میکروفنر رابطه عکس با ضخامت دیواره‌ها
دارد. از میکروفنرها به‌صورت تجاری در کارت‌های پیمایشگر جهت تست ادوات
الکترونیکی استفاده می‌شود.

از این روش برای تولید دیرک نیز استفاده می‌شود. با رشد مکرر این ساختارها،
اشکال نیمه کروی ایجاد شده که از آن می‌توان به‌عنوان دیرک استفاده کرد.
این ساختارها می‌توانند به‌صورت آرایه‌های متراکم درآمده و به هر جهت
متمایل شوند. پیش‌بینی می‌شود که از این ساختارها بتوان برای طراحی سطوح با
خواص ترشوندگی ناهمسانگرد و چسب‌های جهت‌دار استفاده کرد.