بررسی چگونگی گسترش سرطان با کمک نانوذرات

پژوهشگران در دانشگاه میشیگان با کمک نانوذرات مغناطیسی تکنیکی را ارائه کرده‌اند که به آنها اجازه می‌دهد که سلول‌های سرطانی منفرد را بصورت بلادرنگ بهنگامی که در داخل سیال شناور هستند، پایش کنند. این تکنیک می‌تواند به پزشکان در مطالعه سلول‌های توموری فراری که باعث متاستاز می‌شوند، کمک کند. متاستاز به فرآیند گسترش بیماری در بدن گفته می‌شود.

پژوهشگران در دانشگاه میشیگان با کمک نانوذرات مغناطیسی تکنیکی را ارائه
کرده‌اند که به آنها اجازه می‌دهد که سلول‌های سرطانی منفرد را بصورت
بلادرنگ بهنگامی که در داخل سیال شناور هستند، پایش کنند. این تکنیک می‌تواند
به پزشکان در مطالعه سلول‌های توموری فراری که باعث متاستاز می‌شوند، کمک
کند. متاستاز به فرآیند گسترش بیماری در بدن گفته می‌شود.

دانشمندان می‌گویند که این رهیافت می‌تواند راه را برای انواع جدیدی از
درمان‌های هدفگیری شده که فراتر از پزشکی شخصی هستند، هموار کند. رمی البز
از دانشگاه میشیگان گفت: “ما دنبال درمان انفرادی هستیم، نه فقط برای یک
شخص، بلکه برای یک سلول.”

 
طرح شماتیکی از یک سلول چرخنده که در داخل پیچه‌های مغناطیسی واقع شده است: دو
سیگنال سینوسی یکسان، با اختلاف فاز ۹۰ درجه، از این دو جفت پیچه عبور می‌کند.
میدان مغناطیسی اعمالی و ممان مغناطیسی سلول همخط نیستند و به‌همین خاطر گشتاوری
ایجاد می‌شود که منجر به چرخش سلول می‌گردد.
یک نوع سلول سرطانی ویژه‌ی خطرناک که دانشمندان دوست دارند بیشتر درموردش بدانند،
سلول توموری سیار است. این سلول‌ها از تومور اصلی جدا شده و وارد خون می‌شوند، تا
بافت‌های دور را تخریب کنند.

این پژوهشگران می‌گویند که فهم بهتر سلول‌های توموری سیار می‌تواند منجر به درمان‌هایی
شود که روی آنها متمرکز هستند، و از گسترش سرطان از جایگاه اصلی‌اش ممانعت کند. این
می‌تواند عمر بیمار را بیشتر کند.

در رهیافت این پژوهشگران از آهنرباهایی برای چرخاندن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود،
بگونه‌ای که این امکان فراهم می‌شود که سرعت چرخشی این سلول‌ها وضعیت و شکل را آنها
آشکار کند. یک سلول در حال رشد، در حال تقسیم، و یا در حال مرگ در سیستم مذکور با
سرعت کمتری می‌چرخد.

برای نشان دادن اینکه سیستم مذکور کار می‌کند، آنها سلول‌های سرطانی گردن را با
نانوذرات مغناطیسی قابل دسترس تجاری در داخل یک محلول جاسازی کردند. سپس این محلول
را در یک میدان مغناطیسی که با سرعت کافی می‌چرخید، قرار دادند تا به یک آهنگ چرخش
ناهماهنگ برسند. بخاطر این چرخش ناهماهنگ، این سلول‌ها بیشتر تحت تأثیر دارو قرار
می‌گیرند و سلول‌های بزرگ‌ترِ در حال مرگ یا تقسیم خیلی کندتر و با الگوهای خاصی می‌چرخند.

بگفته این پژوهشگران این سیستم جدید می‌تواند در تست دارو پیشرفت ایجاد کند. آن می‌توان
دانشمندان را قادر به هدف‌گیری مقاوم‌ترین سلول‌ها کند.

این پژوهشگران جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله‌ی PLoS ONE منتشر کرده‌اند.