رسانش تدریجی دارو به بافت‌های پیوندی

گروهی از محققان اسکاتلندی یک سامانه رسانشی جدید ساخته‌اند که می‌تواند داروهای مورد نیاز را به بافت‌های پیوندی بدن بیمار برساند، بدون آنکه موجب ایجاد اثرات جانبی نامطلوب شود.

گروهی از محققان دانشگاه Strathclyde در گلاسکو یک سامانه رسانشی جدید ساخته‌اند که
می‌تواند داروهای مورد نیاز را به بافت‌های پیوندی بدن بیمار برساند، بدون آنکه
موجب ایجاد اثرات جانبی نامطلوب شود.

داروی سیکلوسپورین (CsA) که به شکلی وسیع در پیوند اعضا مورد استفاده قرار می‌گیرد،
موجب کاهش احتمال پس‌زدگی اندام پیوندی توسط بدن بیمار می‌شود، اما می‌تواند موجب
واکنش‌های دارویی معکوس گردد که جدی‌ترین این واکنش‌ها، آسیب‌دیدگی کلیه و کبد است
که در دُزهای مورد استفاده در دراز مدت مشاهده می‌شوند.

تفاوت میان دُز موثر این دارو و مقدار سمی آن بسیار کم است، اما این محققان روشی
برای گرفتن مقادیر بسیار کم CsA یافته‌اند. این سامانه جدید امکان مصرف خوراکی
نانوذرات این دارو را فراهم نموده و در عین حفظ قدرت دُز مورد استفاده، از آسیب
دیدن کلیه‌ها جلوگیری می‌کند.

رهبری این تحقیق را پروفسور راوی کومار از موسسه علوم دارویی و زیست‌پزشکی این
دانشگاه بر عهده داشته است. او می‌گوید: «CsA یک داروی موثر در عمل‌های جراحی
پیوندی و درمان بیماری‌هایی همچون آرتروز و برخی انواع دیابت به‌شمار می‌رود، اما
باید روشی برای حل مشکلاتی که این دارو برای کلیه و کبد ایجاد می‌کند، بیابیم.
همچنین این دارو می‌تواند مشکلاتی همچون فشار خون بالا ایجاد کند. اگر آسیب ایجاد
شده در مراحل اولیه شناسایی شود، قابل پیشگیری است، اما اگر ایجاد آسیب ادامه یابد،
برگشت‌ناپذیر خواهد بود. به‌علاوه، در فرمولاسیون‌های فعلی سیکلوسپورین از روغن
کرچک به‌عنوان حامل دارویی استفاده می‌شود که دلیل آن کم بودن حلالیت دارو در آب
است، اما روغن کرچک می‌تواند برای بدن سمی باشد».

او می‌افزاید: «ما با به‌دام انداختن CsA در نانوذرات توانستیم بیشترین غلظت این
دارو را مورد استفاده قرار دهیم. با این کار تعادلی میان قدرت، کارایی و ایمنی
ایجاد کرده و میزان حضور دارو در محیط زیستی را به مقدار قابل ملاحظه‌ای افزایش
دادیم. همچنین توانستیم با رهایش تدریجی این دارو اثرات سمیت این دارو روی کلیه‌ها
را کاهش داده و غلظت آن را به تدریج به بیشترین مقدار ممکن برسانیم».

هدف دیگر این تحقیق اثبات کارایی درمانی و ایمنی بلندمدت سیکلوسپورین با تمرکز بر
بی‌خطر بودن حامل‌های پلیمری مورد استفاده در این فرمولاسیون جدید بود.

جزئیات این تحقیق در Journal of Biomedical Nanotechnology منتشر شده است.