مطالعه رشد سریع سلول‌های مخروطی در چشم یک انسان زنده

گروهی از محققان دانشگاه ایندیانا با استفاده از اطلاعاتی که در روش توموگرافی پیوسته اُپتیکی (OCT) پنهان است، روشی برای انجام اندازه‌گیری‌های دقیق از شبکیه یک انسان زنده ابداع کرده‌اند. آنها توانستند با استفاده از این روش سرعت رشد سلول‌های مخروطی چشم را اندازه بگیرند.

انسان به لطف نورون‌های تخصصی دریافت‌کننده نور که در شبکیه و در سراسر سطح
داخلی چشم قرار گرفته‌اند، قادر به دیدن اشیا است؛ این نورون‌ها سلول‌های
مخروطی نامیده می‌شوند. در اصل قسمتی به‌نام «بخش خارجی» این سلول‌ها که از
یک سری دیسک‌های کوچک به‌هم فشرده به ضخامت ۳۰ نانومتر ساخته شده‌اند، نور
را حس می‌کنند. طول این بخش از سلول‌های مخروطی به‌صورت روزانه تغییر
می‌کند. محققان بر این باورند که درک چگونگی و چرایی انبساط و انقباض بخش
خارجی می‌تواند به محققان در تشخیص مشکلات بالقوه شبکیه چشم کمک کند. اما
حساسیت روش‌هایی که به‌طور معمول در تصویربرداری از سلول‌های انسان مورد
استفاده قرار می‌گیرند، برای تشخیص این تغییرات بسیار ریز کافی نیست.
 
حال محققان بینایی دانشگاه ایندیانا در بلومینگتون با استفاده از اطلاعاتی که در
روش توموگرافی پیوسته اُپتیکی (OCT) پنهان است، روشی برای انجام اندازه‌گیری‌های
دقیق از شبکیه یک انسان زنده ابداع کرده‌اند.

برای انجام تصویربرداری OCT از یک شبکیه، اشعه‌ای از نور به دو قسمت تقسیم می‌شود.
یکی از این تابش‌ها از روی شبکیه پراکنده شده و دیگری به‌عنوان مرجع حفظ می‌شود. در
آغاز این امواج نوری با یکدیگر در یک فاز قرار دارند (هم‌فاز)، اما زمانی که دوباره
با یکدیگر ترکیب می‌شوند، به‌دلیل برهمکنش یکی از این تابش‌ها با سلول‌های شبکیه،
اختلاف فاز پیدا می‌کنند. محققان می‌توانند از اطلاعات این اختلاف فاز به موقعیت
دقیق یک نمونه پی ببرند. اما از آنجایی که در این مورد نمونه مورد بررسی یک شیء
زنده است، محققان باید این روش را به‌نحوی تطبیق دهند که بتوانند هرگونه جابه‌جایی
ناشی از حرکات چشم را خنثی کنند.

این پژوهشگران به جای اندازه‌گیری فاز یک الگوی تداخلی منفرد، اختلاف فاز میان دو
الگوی مختلف را که از دو نقطه مرجع درون سلول‌های شبکیه نشأت می‌گرفتند،
اندازه‌گیری کردند: بالا و پایین بخش خارجی. آنها توانستند با استفاده از این
اطلاعات فازی پنهان، در عرض یک ساعت تغییرات میکروسکوپی را در صدها سلول مخروطی
مربوط به دو نمونه با بینایی معمول اندازه‌گیری کنند. آنها دریافتند که می‌توانند
با استفاده از این روش تغییرات طولی را با تفکیک‌پذیری ۴۵ نانومتر اندازه‌گیری
نمایند که کمی بیشتر از عرض دیسک‌هایی است که این بخش خارجی را شکل می‌دهند. این
کار نشان داد که بخش خارجی سلول‌های مخروطی با سرعتی معادل ۱۵۰ نانومتر بر ساعت رشد
می‌کند که ۳۰ برابر سریع‌تر از رشد موی انسان می‌باشد.

جزئیات این تحقیق در مجله Biomedical Optics Express منتشر شده است.