تولید حسگرهای زیستی سریع و ارزان

محققان امریکایی با استفاده از نانولوله‌های کربنی موفق به تولید حسگر زیستی جدیدی شده‌اند. این حسگر می‌تواند سرعت انجام تست‌های پزشکی را افزایش دهد.

محققان امریکایی با استفاده از نانولوله‌های کربنی موفق به تولید حسگر
زیستی جدیدی شده‌اند. این حسگر می‌تواند سرعت انجام تست‌های پزشکی را
افزایش دهد.

پژوهشگران دانشگاه ایالتی اورگون از ویژگی‌های نانولوله‌های کربنی برای
ساخت حسگرهای زیستی استفاده کردند. با چنین حسگری می‌توان در زمانی بسیار
کوتاه و هزینه اندک، تشخیص و درمان بیماری را انجام داد. نتایج تحقیقات
اخیر منجر به تولید یک نوع حسگر زیستی جدید شده است که نه تنها می‌تواند در
پزشکی مورد استفاده قرار گیرد بلکه در حوزه‌های سم شناسی، ساخت داروهای
جدید و مسائل زیست محیطی می‌توان از آن استفاده کرد. نتایج این تحقیق در
نشریه Lab on a Chip به چاپ رسیده است.

 
پژوهشگران معتقدند که پیش از تجاری سازی این حسگر باید تحقیقات بیشتری روی آن انجام
گیرد، با این حال می‌توان گفت که این حسگر دارای پتانسیل‌های زیادی است. اتان مینوت
از محققان این پروژه می‌گوید با این نوع حسگرها می‌توان تست‌های متعدد پزشکی را در
چند دقیقه انجام داد. این موضوع پزشکان را قادر می‌سازد تا با یک بار ملاقات
بتوانند مشکل بیمار را تشخیص دهند. در حالی که روش‌های امروزی تا چند روز زمان نیاز
دارند. همچنین به افراد متعددی برای انجام تست نیاز است.

این روش می‌تواند هزینه‌ها را نیز کاهش دهد به‌طوری که یک تست از ۵۰ دلار به یک
دلار کاهش می‌یابد. نکته کلیدی در این روش، استفاده از نانولوله‌های کربنی است. این
نانولوله‌ها قادرند تا پروتئین‌ها را در سطح یک حسگر شناسایی کنند. زمانی که یک
پروتئین به آنها برخورد می‌کند مقاومت الکتریکی‌شان تغییر می‌کند. مقدار تغییر
مقاومت الکتریکی در نانولوله‌ها با نوع پروتئین رابطه دارد بنابراین می‌توان از آن
برای تعیین نوع مولکول برخورد کرده استفاده کرد.

این گروه تحقیقاتی به‌دنبال راهی بودند تا پروتئین‌ها را به دیگر سطوحی نظیر
سیال‌ها بچسبانند. آنها در نهایت موفق به یافتن راهی برای این کار شدند و به این
ترتیب موفق شدند سرعت فرآیند را ۲٫۵ برابر افزایش دهند.

برای بهبود اتصال انتخابی نیاز به تحقیقات بیشتر است. بنابراین باید پیش از تجاری
سازی این حسگر روی آن کارهای بیشتری انجام داد.

تشخیص الکترونیکی پروتئین‌ها یک امکان فوق العاده برای تشخیص بیماری محسوب می‌شود
به‌خصوص که هزینه تولید این دستگاه پایین است.

این کار با همکاری دانشگاه کالیفرنیا انجام شده است. نویسنده دوم این مقاله وینسنت
رمکو بوده که متخصص فناوری حسگرهای زیستی جدید است. این پروژه توسط آزمایشگاه
تحقیقات ارتش آمریکا مورد حمایت قرار گرفته است.