هنگامی که نانولوله‌های کربنی تک‌جداره تولید می‌شوند، مخلوطی از نانولوله‌های نیمه‌رسانا و فلزی هستند. در هر کاربردی معمولا به یکی از این دو نوع نانولوله نیاز است؛ بنابراین آنها باید جداسازی شوند. متاسفانه تلاش‌ها برای انجام این کار، تاکنون بواسطه گرانی بسیار زیاد روش‌های جداسازی با مشکل برخورد کرده‌اند. اکنون گروهی از فیزیکدانان در بریتانیا روش جدیدی ارائه کرده است که امکان جداسازی ارزان نانولوله‌های کربنی تک‌جداره را فراهم می‌کند.
روش ارزانی برای جداسازی نانولوله‌های کربنی تک جداره
|
هنگامی که نانولوله‌های کربنی تک‌جداره تولید می‌شوند، مخلوطی از نانولوله‌های نیمه‌رسانا و فلزی هستند. در هر کاربردی معمولا به یکی از این دو نوع نانولوله نیاز است؛ بنابراین آنها باید جداسازی شوند. متاسفانه تلاش‌ها برای انجام این کار، تاکنون بواسطه گرانی بسیار زیاد روش‌های جداسازی با مشکل برخورد کرده‌اند. اکنون گروهی از فیزیکدانان در بریتانیا روش جدیدی ارائه کرده است که امکان جداسازی ارزان نانولوله‌های کربنی تک‌جداره را فراهم می‌کند. این روش جداسازی با یک مشاهده بوسیله میلو شافر و همکارانش از کالج امپریال |
|
| مراحل مختلف این روش جداسازی. |
|
این فرآیند بدینسان است که ابتدا نانولوله‌های کربنی برای خالص‌سازی و مجزا شدن از همدیگر در یک محلول آمونیاک و سدیم پراکنده می‌شوند؛ این کار منجر به تولید محلولی می‌شود که این محققان آن را محلول نانوتیوباید (nanotubide) نامیده‌اند. سپس آمونیاک حذف می‌شود. نتیجه یک پودر خشک نانوتیوباید و نمک است. این محققان در مرحله بعد دی‌متیل‌فرمامید به این پودر اضافه می‌کنند که سبب حل شدن بخشی از این نانوتیوباید مملو از نمک می‌شود. آنها متوجه شدند که با استفاده از غلظت مناسب سدیم در محلول اولیه، می‌توانند موادی که اغلب نانولوله‌های کربنی تک‌جداره هستند، را از نمک حل شده بازیافت کنند. این گروه با توجه به مقدار سدیم موجود در محلول آمونیاک – سدیم و بنابراین تعداد این فرآیند جدید، علاوه بر فراهم کردن امکان جداسازی ارزان نانولوله‌های تک‌جداره، کارل کولمان، یک متخصص فناوری‌نانو در دانشگاه دورهام در انگلیس، می‌گوید: “با توجه این محققان جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله‌ی ACS Nano منتشر کرده‌اند. |
