پژوهشگرانی از استرالیا برای عامل‌دار کردن نانوکپسول‌های پلیمری با ماکرومولکول‌ها برای کاربردهای دارورسانی روش جدیدی مطرح کرده‌اند. با استفاده از این نانوکپسول‌ها می‌توان سلول‌های سرطانی خاص را تشخیص داده و ممکن است در درمان، برای مثال، تومور روده بزرگ استفاده شوند.
هدفگیری سلول‌های سرطانی با نانوکپسول‌های پلیمری
|
پژوهشگرانی از استرالیا برای عامل‌دار کردن نانوکپسول‌های پلیمری با ماکرومولکول‌ها برای کاربردهای دارورسانی روش جدیدی مطرح کرده‌اند. با استفاده از این نانوکپسول‌ها می‌توان سلول‌های سرطانی خاص را تشخیص داده و ممکن است در درمان، برای مثال، تومور روده بزرگ استفاده شوند. امروزه یکی از مهمترین زمینه‌ها در نانوپزشکی ساخت حامل‌های دارو برای |
|
| یک نانوکپسول هیدروژلی PMA/PVPONbiotin که بطور زیستی عامل‌دار شده است. |
|
این کپسول‌های جدید، که توسط فرانک کاروسو از دانشگاه ملبورن و همکارانش ساخته شده‌اند، با روش آرایش لایه به لایه تهیه می‌شود. پژوهشگران مذکور با ترسیب ترتیبی چندلایه‌هایی از تیولات پلی (متاکریلیک اسید)، یا PMASH، و پلی (N- وینیل پیرولیدن)، یا PVPON، روی ذرات سیلیکایی از طریق پیوند هیدروژنی شروع کردند. در ادامه، چندلایه‌های PMASH با اکسید کردن گروه‌های تیول برای تشکیل پیوندهای دی‌سولفیدی تثبیت شدند. سپس، قالب‌های سیلیکایی حل شده و PVPON از این چندلایه‌ها رها می‌شود و در نتیجه کپسول‌های PMASH با پیوند دی‌سولفیدی تک مولفه‌ای ایجاد می‌شوند. این کپسول‌های پلیمری “هیدروژلی” سپس با استفاده از یک اتصالگر هتروتلکلیک (“heterotelechelic”)، کاروسو گفت: “این رهیافت عامل‌دار کردن چندکاره است و اصلاح این کپسول‌ها با بازه‌ای این پژوهشگران این نانوکپسول‌های پلمیری را روی سلول‌های سرطان مقعد انسانی، که کاروسو فاش کرد: “پژوهش آتی ما در راستای مهندسی خواص شیمیایی و فیزیکی این کپسول‌ها این پژوهشگران جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله‌ی ACS Nano منتشر کرده‌اند. |
