سنتز نانوکریستال هسته-پوسته بدون نیاز به سورفکتانت

پژوهشگران دانشگاه فردوسی مشهد با ترکیب روش‌های میکروامولسیون و اولتراسونیک به روشی از سنتز ‏نانوکریستال هسته-پوسته دست پیدا کردند که علاوه بر شرایط ملایم سنتز، نیازی به سورفکتانت ندارند.‏

‎ پژوهشگران دانشگاه فردوسی مشهد با ترکیب روش‌های میکروامولسیون و اولتراسونیک به روشی از سنتز ‏نانوکریستال هسته-پوسته دست پیدا کردند که علاوه بر شرایط ملایم سنتز، نیازی به سورفکتانت ندارند.‏

 

خواص کامپوزیت‌های هسته-پوسته ترکیبی از خواص مواد تشکیل دهنده هسته و پوسته آنهاست. این مواد ‏ویژگی‌های برتری از جمله اندازه منحصر به فرد، خواص نوری وابسته به شکل، خواص الکترونیکی مناسب و… ‏را داراست و از این رو از موارد کاربردی متفاوتی از جمله در سلول‌های فتوولتاییک، فوتوکاتالیست‌های دستگاه ‏حسگر نوری، کاتالیزورها و … برخوردار است.

 

در یک روش موفقیت آمیز، یک پوسته نازک از ماده نیمه ‏هادی با شکاف باند گسترده ‏‎(Wide band-gap)‎‏ روی یک نیمه هادی با شکاف باند کوچک‎(small ‎band-gap)‎‏ رسوب داده شد. این عملیات خواص خوبی به ماده تشکیل شده می‌دهد اما عدم رسوب ‏یکنواخت مواد غیر آلی بر روی هسته‌های کوچک به دلایل گوناگون، از مشکلاتی است که در این روش ‏مشاهده می‌شود. از مشکلات دیگر استفاده از این روش برای مواد نیمه‌هادی، نیاز به دمای بالا و زمان ‏ایجینگ‎(Aging) ‎‏ زیاد می‌باشد.

 

از این رو برای بهبود این روش به منظور دستیابی به روشی با شرایط ملایم‌تر ‏پژوهش‌هایی انجام گردیده است که در همین راستا روش سونوشیمی برای سنتز این مواد پیشنهاد شد. ‏ پژوهشگران دانشگاه فردوسی مشهد با ترکیب روش‌های میکروامولسیون و اولتراسوند توانستند روشی مناسب ‏برای سنتز نانو کریستال‌های هسته-پوسته از مواد نیمه هادی ارائه دهند. آنان در تحقیقات خود توانستند ‏نانوکامپوزیت‌های (هسته-پوسته) ‏CdS/TiO2‎‏ را از این روش بدون استفاده از سورفکتانت سنتز کنند.‏ 

 

این پژوهشگران ابتدا نانو ذرات ‏CdS‏ را با استفاده از اولتراسوند و میکروامولسیون بدون افزودن سورفکتانت ‏تهیه کردند. سپس نانوذرات سنتز شده را در محیط اولتراسونیک با ‏TiO2‎‏ مخلوط کردند. در اثر همین عملیات ‏لایه نازکی از ‏TiO2‎‏ بر روی نانو ذرات ‏CdS‏ تشکیل شده و باعث افزایش حجم نانوذرات شد. در طی این ‏فرآیند، تشکیل هسته-پوسته به کمک فرآیند کاویتاسیون صورت می‌گیرد به طوری که این پدیده باعث برخورد ‏نانوذرات با سرعت بالا به هم و تشکیل هسته-پوسته می‌شود. همچنین تابش اولتراسونیک باعث کنترل چگالش ‏و هیدرولیز تیتانیوم تترا ایزوپراکسید و شکل گیری پوسته ‏TiO2‎‏ می شود.

 

در مشاهدات نمونه‌های بدست آمده، ‏دیده شد که کریستال‌های فاز ‏CdS‏ و ‏TiO2‎‏ در ذرات حاصل به صورت آناتاز و ۶ ضلعی تشکیل شده‌اند.‏ از مزایای این روش می‌توان به شرایط ملایم سنتز، توانایی کنترل ضخامت پوسته ‏TiO2‎، توانایی کنترل ‏اندازه نانوذرات، عدم نیاز به سورفکتانت یا ماده کمکی دیگر، زمان واکنش کوتاهتر، سرعت بالای تشکیل هسته ‏پوسته و … اشاره کرد.‏

 

نتایج این کار تحقیقاتی که توسط دکتر نرجس غوث و دکتر محمدحسین انتظاری صورت گرفته است، در ‏مجله ‏Ultrasonics Sonochemistry‏ (جلد ۱۹، شماره ۵، سپتامبر سال ۲۰۱۲) منتشر شده است. ‏علاقمندان می‌توانند متن مقاله را در صفحات ۱۰۷۰ الی ۱۰۷۸ همین شماره مشاهده نمایند.‏ ‎
 

‎ ‎ ‎ ‎‎