ارائه روشی برای چاپ نانوساختارها

پژوهشگران سوئیسی در ETH زوریخ روشی اقتصادی و سریع برای چاپ ساختارهای بسیار کوچک ارائه کردند که با استفاده از آن می‌توان همانند یک چاپگر ساختارها را چاپ نمود.

پژوهشگران سوئیسی در ETH زوریخ روشی
اقتصادی و سریع برای چاپ ساختارهای بسیار کوچک ارائه کردند که با استفاده
از آن می‌توان همانند یک چاپگر ساختارها را چاپ نمود.

یک خط صاف روی مونیتور ظاهر می‌شود، سپس این خط طویل‌تر شده و بعد به سمت
راست خم می‌شود، این خط چندین بار تغییر جهت می‌دهد تا این که در نهایت
الگویی را روی سطح ایجاد می‌کند. این خط شروع به رشد می‌کند، با گذشت زمان
تیره‌تر می‌شود. روشی که پژوهشگران سوئیسی ارائه کردند بسیار شبیه کدهای
مورس است که با استفاده از آن می‌توان ساختارهای بسیار کوچکی را روی
زیرلایه میکرو و نانومقیاس ایجاد کرد.

 

 
با استفاده از این روش می‌توان ذرات بسیار
کوچک را روی یک سطح قرار داد برای این کار از یک میدان الکتریکی کمک گرفته
می‌شود. بسته به این که چقدر ماده در یک نقطه جمع شود، این ساختار می‌تواند
رشد کند و یک برج نانومقیاس ایجاد نماید. اگر پاتریک گالیکر، که دانشجوی
دکتر و محقق حوزه دستگاهی است، اجازه دهد این ساختارها همچنان به رشد خود
ادامه دهند آنگاه با ساختارهایی روبرو خواهیم بود که با چشم غیرمسلح قابل
مشاهده هستند.

در این پروژه دسته‌های مخصوصی که برای بازی‌های کامپیوتری استفاده می‌شود،
به کار گرفته شده است. البته این دسته‌ها تنها برای تولید یک ساختار ساده
مورد استفاده قرار گرفته شد، زمانی که محققان این کار را با استفاده از
نرم‌افزار به شکل خودکار در آوردند، امکان تولید برج‌های کوچک به‌صورت
خودکار و به شکلی یکنواخت امکان پذیر شد. این گروه تحقیقاتی موفق شد با
استفاده از این روش، برج‌هایی کج شده و ساختارهایی طاق مانند را ایجاد کند.

در این پروژه، نانوذرات مختلفی را درون حلال قرار داده تا جوهرهایی ایجاد
شود، نانوذرات موجود در این جوهرها خودآرایی می‌دهند که مکانیسم آن توسط
محققان توضیح داده شده است. پس از چاپ این جوهر، حلال به‌کار رفته در آن
تبخیر شده و نانوذرات خودآرایی می‌دهند. نانوساختارهایی روی سطح ایجاد می
شود که ابعاد آن کوچکتر از ۱۰۰ نانومتر می‌باشد.

پژوهشگران سوئیسی کاربردهای متعددی را برای این روش متصور هستند برای مثال
این روش می‌تواند در اپتیک کاربردهای بسیاری داشته باشد. برهمکنش نور با
نانوساختارها بسیار متفاوت از ذرات بزرگتر است، بنابراین با استفاده از
نانوساختارهای به‌دست آمده از این روش می‌تواند ابزاری برای دستکاری نور
ساخت. از این نانوساختارها می‌توان برای جذب، متمرکز کردن و عبور نور ( به
جای انعکاس آن) استفاده کرد. چنین ویژگی موجب می‌شود تا از آن بتوان در
مینی‌آنتن‌ها، جاذب‌ها و تقویت‌کننده‌ها استفاده نمود.