هدایت مغناطیسی سلول‌های بنیادی به نقاط آسیب‌دیده قلب

جایگیری ناکافی سلول‌های بنیادی در نقاط آسیب‌دیده قلب، درمان سلولی این
عضو حیاتی را پس از انسداد رگ‌های ماهیچه‌ای قلب (Myocardial Infraction)
با مشکل مواجه می‌سازد. حال گروهی از محققان فرانسوی با استفاده از موش‌های
آزمایشگاهی و با بهره‌گیری از یک آهن‌ربا برای هدایت سلول‌های پرشده با
نانوذرات اکسید آهن به نقاط کلیدی، مدت زمان حفظ سلول‌های پیش‌ساز
اندوتلیال (EPC) را در ماهیچه‌های قلب افزایش داده‌اند.

دکتر فیلیپه مناسکه از آزمایشگاه تحقیقات جراحی INSERM U633 در پاریس
می‌گوید: «درمان سلولی یکی از روش‌های نویدبخش احیای ماهیچه قلب و بازیافت
جریان خون در آن است؛ مشکل این روش جایگیری ناکافی سلول‌ها پس از تزریق
درون‌حفره‌ای است. هدف از این مطالعه بهبود و کنترل سکونت این سلول‌ها در
نقاط مورد نظر از طریق پر کردن آنها با نانوذرات اکسید آهن است تا بدین
طریق جایگیری و حفظ این سلول‌ها در قلب آسیب‌دیده موش‌های آزمایشگاهی با
استفاده از یک آهن‌ربای کاشته شده در زیر پوست بهبود یابد. در این مطالعه
از سلول‌های پیش‌ساز اندوتلیال که از خون بند ناف استخراج شده بودند،
استفاده شده است».

این محققان دریافتند که میزان مغناطیسی بودن این سلول‌ها برای هدایت آنها
از راه دور توسط یک آهن‌ربا کافی است. بنابر گفته این محققان ارزیابی
کارایی این روش در جایدهی سلول‌های بنیادی در نقاط مورد نظر باید از طریق
ردیابی درون‌تنی آنها صورت گیرد. این کار با بهره‌گیری از تصویربرداری MRI
انجام شد. دکتر مناسکه می‌گوید: «تطابق خوبی میان تصاویر MRI و داده‌های
ایمونوفلورسانس یا PCR کمّی وجود داشت». این محققان نتیجه‌گیری کرده‌اند که
برای پیگیری سرنوشت سلول‌ها در زمان‌های بعدی باید مطالعات بیشتری صورت
گیرد. آنها می‌گویند تعداد کم سلول‌های بنیادی که به‌دلیل اندازه بزرگ آنها
و خطر انسداد شریان اکلیلی قلب استفاده شده است، می‌تواند بر میزان جایگیری
این سلول‌ها تأثیر گذاشته باشد.

دکتر مناسکه می‌افزاید: «این مطالعه پایلوت که روی انسداد رگ‌های ماهیچه‌ای
قلب موش انجام شده است نشان می‌دهد جایگیری سلول‌های بنیادی موجود در گردش
خون را می‌توان با هدف‌گیری مغناطیسی بهبود بخشید؛ البته باید مطالعات
بیشتری برای اعتبارسنجی این پژوهش انجام شود. همچنین نیاز به بهینه‌سازی
پارامترهای هدف‌گیری و ارزیابی کارایی این راهکار در حیوانات آزمایشگاهی
بزرگ‌تر وجود دارد».

جزئیات این تحقیق در مقاله‌ای با عنوان:

“”Can Magnetic Targeting of Magnetically Labeled Circulating Cells
Optimize Intramyocardial Cell Retention?”

در مجله Cell Transplantation منتشر شده است.