پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشکده پزشکی دانشگاه استانفورد آمریکا در پژوهشهای خود، نانوذرات اکسید آهن را با پوشش پلیمری علاقمند به جذب یونهای نقره، پوشش داده و پس از فرآیند احیا و تشکیل پوسته صاف، علاوهبر افزایش خاصیت آنتیبیوتیکی، سمیت سلولی این نانوذرات را نیز برطرف کردند.
حذف سمیت و افزایش خاصیت آنتیبیوتیکی نانوذرات نقره
سمیت سلولی نانوذرات نقره به دست پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشکده پزشکی دانشگاه استانفورد آمریکا به طور کامل بر طرف شد. آنان در پژوهشهای خود، نانوذرات اکسید آهن را با پوشش پلیمری علاقمند به جذب یونهای نقره، پوشش داده و پس از فرآیند احیا و تشکیل پوسته صاف، علاوهبر حذف سمیت سلولی این نانوذرات، خاصیت آنتیبیوتیکی آنها را نیز افزایش دادند.
خواص منحصربهفرد نانوذرات نقره باعث شده است تا در ساخت نانومواد پزشکی و داروسازی مورد توجه قرار گیرند. در همین راستا خاصیت آنتیبیوتیکی نانوذرات نقره شناخته شده است اما در استفاده مستقیم از این نانوذرات مشکلاتی مطرح شده است که مهمترین آنها اثرات سمیت قابل توجه نانوذرات نقره بر روی سلولهای انسان و همچنین عملکرد ضعیف در نفوذ به بیوفیلم باکتریایی است.
دکتر مرتضی محمودی استادیار گروه فناوری نانو، از دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران در این باره گفت: «در این پژوهش مشکل اصلی نانوذرات نقره (سمیت سلولی آنها) به طور کامل مرتفع شده است، همچنین این روش باعث افزایش قدرت نانوذرات برای از بین بردن بیوفیلم باکتریها میشود.»
دکتر محمودی که این پژوهش را با همکاری دکتر وحید سرپوشان محقق پسا دکتری در دانشکده پزشکی دانشگاه استانفورد آمریکا انجام داده است، در ادامه سخنان خود گفت: «در این کار تحقیقاتی، نانوذرات اکسید آهن با پوشش پلیمری علاقمند به جذب یونهای نقره، پوشش داده شده و پس از فرآیند احیا، پوستهای بسیار صاف بر سطح ذرات تشکیل شد. این ذرات با توجه به خواص مغناطیسی، قابلیت نفوذ در بیوفیلمهای باکتریها را دارند و منجر به نابودی آنها میشوند. این در حالی است که با توجه به سطح بسیار صاف نقره، ترکیب پروتئین کرونا به نحوی است که مانع از حضور نانوذرات در میتوکندری سلولهای انسانی شده و در نتیجه اثر سمی بر آنها ندارد.»
بر همین اساس روش استفاده شده در این تحقیقات در USPTO به شماره ۶۱۶۰۴۶۴۵ به عنوان اختراع ثبت شده است. به گفته دکتر محمودی این تحقیقات به منظور تجاریسازی ادامه داده شده است که در فرآیند تجاریسازی این نانوذرهی نوین دکتر محمدعلی شکرگزار از انیستیتو پاستور ایران نیز همکاری دارد.
نتایج این پژوهش امیدهای قابل توجهی را در استفاده از این نوع جدید نانوذرات برای درمان عفونتها و پاتوژنها بوجود آورده است. نتایج این کار تحقیقاتی در مجله ACS Nano (جلد ۶، شماره ۳، ۲۷ مارچ ۲۰۱۲) منتشر شده است. علاقمندان میتوانند متن این مقاله را در صفحات ۲۶۵۶ الی ۲۶۶۴ همین شماره مشاهده نمایند. |