درمان سرطان پروستات بدون آسیب دیدن سلول‌های سالم

اخیرا پژوهشگران آمریکایی روشی برای شیمی‌درمانی یافته‌اند که در آن به سلول‌های سالم آسیبی نمی‌رسد. در این روش به داروهای شیمی‌درمانی آنتی بادی‌هایی متصل می‌شود که به پروتئین‌های تولید شده توسط سلول‌های سرطانی می‌چسبد. یک آنزیم برای فعال شدن دارو در این کمپلکس قرار داده می‌شود.

اخیرا پژوهشگران آمریکایی روشی برای شیمی‌درمانی یافته‌اند که در آن به
سلول‌های سالم آسیبی نمی‌رسد. در این روش به داروهای شیمی‌درمانی آنتی
بادی‌هایی متصل می‌شود که به پروتئین‌های تولید شده توسط سلول‌های سرطانی
می‌چسبد. یک آنزیم برای فعال شدن دارو در این کمپلکس قرار داده می‌شود.

پژوهشگران مرکز جان هاپکینز می‌گویند موفق به ارائه روشی شدند که با
استفاده از آن می‌توان سلول‌های سرطان پروستات را شناسایی و از بین ببرند
در حالی که به سلول‌های سالم گزندی نرسد. این روش به تصویربرداری ترانوستیک
شهرت یافته است که می‌تواند داروها را درون بدن ره‌گیری کرده و آنها را به
سلول سرطانی برساند. این روش مبتنی بر اتصال یک نوع داروی شیمی‌درمانی به
پروتئین است، پروتئینی که به‌صورت اختصاصی به سطح سلول‌های سرطانی می‌چسبد
و موجب اتصال دارو به تومور می‌گردد. به این کمپلکس دارو شیمی درمانی و
پروتئین، یک آنزیم هم متصل است. پس از این که کمپلکس مورد نظر به سطح سلول
چسبید، وارد آن می‌شود و در نهایت آنزیم موجب فعال شدن داروی ضد سرطان
می‌شود.

نتایج این تحقیق در قالب مقاله‌ای در نشریه
American
Chemical Society Nano
به چاپ رسیده است. نویسندگان این مقاله معتقدند
که این اولین باری است که شیمی درمانی می‌تواند به‌صورت کنترل شده و با
قدرت بالا در سطح مولکولی تومورها را هدف قرار ‌دهد در حالی که اثرات جانبی
آن به حداقل رسیده است.

خاویر بوجوالا، از اساتید دانشکده پزشکی دانشگاه جان هاپکینز می‌گوید یکی
از مهمترین مشکلات روش شیمی‌درمانی فعلی آن است که مواد مورد استفاده
علاوه‌بر سلول‌های سرطانی به سلول‌ها و بافت‌های سالم نیز آسیب می‌رساند.
اما در این روش جدید دارو مستقیما به سلول سرطانی وارد می‌شود، داروها به
غشاء‌های دارای آنتی‌ژن ویژه‌ای حمله می‌کند.

بوجوالا می‌گوید نتایج کار ما نشان می‌دهد که این روش کاملا غیرمخرب بوده و
تنها به سلول‌های سرطانی اثر گذار است. این روش را می‌توان برای هر سرطانی
که در آن سلول‌ها یک پروتئین غشاءی ویژه تولید می‌کنند به‌کار برد. برای
مثال در سرطان سینه پروتئین HER-2/neu و CXCR4 تولید می‌شوند همچنین
سرطان‌های ریه، کبد و کلیه نیز از خود پروتئین‌های ویژه ایجاد می‌کنند.

این گروه تحقیقاتی این روش را روی موش‌های آزمایشگاهی تست کردند نتایج نشان
داد که دارو درون تومور وارد شده است. محققان این پروژه معتقدند مهمترین
هدف در این روش آن است که شیمی درمانی رایج بهبود یابد. این گروه موفق شده
است با این روش به چند تومور مختلف حمله کرده و آنها را از بین ببرند.