نوع جدیدی از سیستم رهاسازی دارویی که از غشاءهای پلیمری ساخته شده توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا ارائه شده است. این سیستم می‌تواند دارو را در یک بازه زمانی چند ماهه به آهستگی رهاسازی کند. از این سیستم می‌توان در رهاسازی‌های مختلف به‌خصوص در نواحی که در دسترس نیست، استفاده کرد.
سیستمی جدید برای رهاسازی دارویی
| نوع جدیدی از سیستم رهاسازی دارویی که از غشاءهای پلیمری ساخته شده توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا ارائه شده است. این سیستم می‌تواند دارو را در یک بازه زمانی چند ماهه به آهستگی رهاسازی کند. از این سیستم می‌توان در رهاسازی‌های مختلف به‌خصوص در نواحی که در دسترس نیست، استفاده کرد. یکی از کاربردهای مهم نانوپزشکی، رهاسازی دارو با استفاده از حاملین کوچک
|
 |
| تاکنون، بیشتر نانوساختارهای ایجاد شده ازجنس مواد معدنی نظیر سیلیکون، آلومینیوم و تیتانیوم بوده‌اند به این دلیل که تولید این ترکیبات ساده‌تر است. مشکل کار اینجاست که این ترکیبات معمولا سخت و انعطاف ناپذیر بوده و با محیط زنده سازگاری ندارند. غشاءهای پلیمری نانوساختار می‌تواند نقش مهمی در حل این مشکل ایفا کنند. تجای دسای و همکارانش روی پلیمرهای قابل تجزیه در محیط زنده تحقیق می‌کنند. پلیمرهایی نظیر پلی کربولاکتیک عناصر فعالی در زمینه رهاسازی دارو محسوب می‌شوند. محققان پلی کربولاکتیک را در قالبی از جنس اکسید روی ریختند و غشائی این تیم تحقیقاتی موفق شد این غشاء را با روش چرخش ماده روی سطح جهت ایجاد دسای می‌گوید ما نشان دادیم که پروتئینی نظیر LgG می‌تواند به آرامی و
|
