تولید رنگ‌های فلورسانس ایمن از دندریمرها

برای این که بتوان وجود یک بیماری نظیر سرطان را روی بافت‌های نرم تشخیص داد باید نمونه برداری از آن بافت انجام شود. اخیرا محققان سنگاپوری موسسه آاستار با استفاده از خودآرایی نانوذراتی تهیه کرده‌اند که می‌تواند پزشکان را بی‌نیاز از نمونه‌برداری کند. با این روش، ایمنی میکروسکوپ دو فوتونی، که روشی فلورسانس برای مشاهده سلول‌های سرطانی است، افزایش می‌یابد.

برای این که بتوان وجود یک بیماری نظیر سرطان را روی
بافت‌های نرم تشخیص داد باید نمونه برداری از آن بافت انجام شود. اخیرا
محققان سنگاپوری موسسه آاستار با استفاده از خودآرایی نانوذراتی تهیه
کرده‌اند که می‌تواند پزشکان را بی‌نیاز از نمونه‌برداری کند. با این روش،
ایمنی میکروسکوپ دو فوتونی، که روشی فلورسانس برای مشاهده سلول‌های سرطانی
است، افزایش می‌یابد.

اگرچه روش میکروسکوپ دو فوتونی اطلاعات مناسبی درباره سلول‌ها ارائه می‌دهد
بدون این که آسیبی به این سلول‌ها وارد شود، اما یافتن ماده مناسبی برای
پیمایش نشر نوری چالش برانگیز است. نقاط کوانتومی که از عناصری نظیر سلنیوم
و کادمیم ساخته می‌شود برای نمایش سلول بسیار مناسب هستند که دلیل آن
روشنایی آنها و پایداری‌شان است. با این حال سمی بودن این نقاط کوانتومی
موجب شده تا کاربردهای آن در زیست شناسی بسیار محدود شود.

 

 
 
لیو و همکارانش موفق شدند با استفاده از
مواد آلی، رنگ‌های غیرسمی برای میکروسکوپ دو فوتونی ایجاد کنند. مشکل اصلی
این مولکول‌ها آن است که قادر به جذب پرتو به مقداری کافی جهت ایجاد پدیده
فلورسانس نیستند. این گروه تحقیقاتی موفق به حل این مشکل شده است. آنها
برای این کار از دندریمر استفاده کردند. در مرکز این دندریمرها یک هسته
آمین تری‌فنیل بوده که سه بازو از آن خارج شده است. این ساختار موجب می‌شود
تا دندریمر بتواند پرتوهای بیشتری را جذب کند.

برای این که بتوان سازگاری میان این دندریمرهای ستاره‌ای شکل را با سلول‌ها،
تست کرد، محققان از ترفند شیمیایی استفاده کردند. آنها از چیتوسان، پلی‌ساکاریدی
طبیعی، الهام گرفتند. آنها از یک واکنش تیول-برومید استفاده کرده تا چند
حلقه شکر گلوکز آمین را به بازوان دندریمر متصل کنند. با این کار مقدار
سمیت دندریمر کاهش می‌یابد و می‌توان آنها را با استفاده از لیگندهای
اسیدفولیک عامل‌دار کرد و سلول‌های سطح سرطان سین موسوم به MCF-7 را مورد
هدف قرار داد.

نتایج این پژوهش نشان داد که با وارد کردن این رنگ دندریمری در آب، مولکول‌های
رنگ خودآرایی داده و به‌صورت نانوذراتی در می‌آیند همین امر موجب افزایش
قدرت جذب می‌گردد. محققان پس از تهیه این نانو ذرات و ترکیب‌شان با سلول‌های
MCF-7 موفق به تصویربرداری از سلول‌ها شدند که در تصویر فوق آمده است.

از آنجایی که قریب به ۱۰۰ درصد سلول‌ها در این فرآیند زنده می‌مانند، پس می‌توان
از غیرسمی‌بودن این روش مطمئن شد. محققان قصد دارند از این روش در بدن
موجود زنده استفاده کنند.