درمان مشکلات گوش داخلی با استفاده از لیپوزوم‌ها

لیپوزوم‌ها در بدن کار انتقال دارو و ژن را برای بافت‌ها انجام می‌دهند. این مولکول‌های چربی حبابی شکل، گزینه مناسبی برای دارورسانی محسوب می‌شوند زیرا ساختار مشابه غشاء سلول دارند. انواع مختلف سرطان‌ها را می‌توان با لیپوزوم درمان کرد. اخیرا یک گروه تحقیقاتی روشی کارا برای استفاده از لیپوزوم‌ها در ژن درمانی در گوش داخلی ارائه کرده است.

لیپوزوم‌ها در بدن کار انتقال دارو و ژن را برای بافت‌ها
انجام می‌دهند. این مولکول‌های چربی حبابی شکل، گزینه مناسبی برای
دارورسانی محسوب می‌شوند زیرا ساختار مشابه غشاء سلول دارند. انواع مختلف
سرطان‌ها را می‌توان با لیپوزوم درمان کرد. اخیرا یک گروه تحقیقاتی روشی
کارا برای استفاده از لیپوزوم‌ها در ژن درمانی در گوش داخلی ارائه کرده
است.

لیپوزوم‌ها به شدت می‌توانند اثربخشی دارو رسانی و ژن‌درمانی را
بهبود دهند، این فناوری در حال حاضر در کلینیک‌ها استفاده می‌شود. سانچو
رانجان از دانشگاه آلتو روی استفاده از نانوذرات لیپوزومی در درمان
اختلالات گوش درونی مطالعه می‌کند. او به تحقیق پیرامون بهره‌گیری از این
نانوذرات در دارورسانی، ژن‌درمانی و تصویربرداری پرداخته است. اخیرا رانجان
به‌دنبال نانوذره‌ای است که تمام این کارها  را یک‌جا بتواند انجام
دهد.

filereader.php?p1=main_e0ea0f870559bc2fb

رانجان می‌گوید لیپوزوم‌ها نانوذرات پیشرفته‌ای هستند که برای رهاسازی دارو
و ژن‌درمانی می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند. اما مشکل لیپوزوم‌ها این
است که نمی‌توانند با دقت و کارایی بالایی سلول هدف را نشانه روند. برای حل
این مشکل، این گروه تحقیقاتی با استفاده از روش فراصوت نانوذرات لیپوزومی
تولید کردند که می‌توان آن را به گوش داخلی و بخش حلزونی گوش تزریق کرد.
این روش بسیار سریع و غیر مخرب می‌باشد به‌طوری‌که در آن هیچ ماده‌ای هدر
نمی‌رود. یکی از مزیت‌های این روش آن است که می‌توان از آن برای تولید
انبوه استفاده کرد.

در ژن درمانی، ژن‌های خارجی به‌درون بدن وارد
می‌شوند. در گوش داخلی، در بخش حلزونی، اعصابی به‌نام سلول‌های مویی وجود
دارند که با آسیب دیدن آنها، فرآیند شنوایی مختل می‌شود. این گروه تحقیقاتی
روی رهاسازی لیپوزوم‌های حاوی ژن Math1 کار کردند این ژن قادر است سلول‌های
مویی را زنده نگه دارد. آنها پپتیدهایی را با استفاده از مدل‌سازی
کامپیوتری طراحی کردند، این پپتیدها به سطح نانوذرات چسبیده و به‌درون گوش
وارد می‌شود. با وارد شدن این نانوذرات، به‌دلیل داشتن این پپتیدها،
می‌توانند به سلول‌های ویژه‌ای در گوش متصل شوند و موجب بیان ژن در آن نقطه
گردند.

در حال حاضر انجام درمان‌های بالینی برای رسیدن به این هدف بسیار
گران‌قیمت است اما با این راهبرد می‌توان هزینه درمان را کاهش داد. محققان
این پروژه نشان دادند که اگر به این نانوذرات برچسب‌های مناسب زده شود،
آنگاه می‌توان از آن در تصویربرداری MRI استفاده کرد. مشاهده گوش داخلی
برای تشخیص برخی آسیب‌های احتمالی برای پزشکان بسیار ضروری است اما در حال
حاضر هیچ روش مستقیمی برای این کار وجود ندارد. این پروژه می‌تواند این
امکان را برای پزشکان فراهم کند.