افزایش اثربخشی داروی شیمی‌درمانی با استفاده از نانوذرات

محققان استرالیایی نانوذراتی تولید کردند که می‌تواند
اثر بخشی داروی شیمی‌درمانی نروبلاستوما را ۵ برابر افزایش دهد با این کار
مقدار داروی مورد نیاز به یک پنجم کاهش داده و در نتیجه اثرات منفی و جانبی
آن کاهش می‌یابد.

برای اولین بار در جهان، دانشمندان دانشگاه نیوساث ولز
در استرالیا نانوذراتی تولید کردند که می‌تواند اثربخشی داروی شیمی‌درمانی
نروبلاستوما را افزایش دهند. نروبلاستوما یک نوع سرطان بسیار بدخیم است در
کودکان رایج بوده و اگر کسی از آن جان سالم به در برد تا آخر عمر از
مشکلاتی رنج خواهد برد، دلیل این امر آن است که داروی شیمی درمانی مورد
استفاده برای این نوع سرطان دوز بسیار بالایی دارد. هر چیزی که بتواند دوز
این دارو را کاهش دهد برای دانشمندان مطلوب است.

برای حل این مشکل
دانشمندان از نانوذرات غیرسمی استفاده کردند که می‌تواند اکسید نیتریک را
به درون سلول‌های سرطانی وارد کند. نتایج این پژوهش در نشریه
Chemical
Communications به چاپ رسیده است. سیریل یوبر از محققان این پروژه
می‌گوید وقتی ما داروهای شیمی‌درمانی را به درون سلول‌های نروبسلاستوما که
از قبل به آنها نانوذرات اکسید نیتریک تزریق شده، وارد می‌کنیم مقدار دوز
مورد نیاز دارو به یک پنجم کاهش می‌یابد. با افزایش اثر بخشی این دارو به ۵
برابر حالت عادی، ما می‌توانیم اثرات جانبی این دارو را کاهش داده و سلول
سالم اطراف بافت سرطانی را از گزند این دارو مصون داریم.

پیش از این در
مقالات، اثر مثبت اکسید نیتریک روی این دارو گزارش شده بود امام سیستمی که
برای رهاسازی آن ارائه شده بود خود سمی بوده و از پایداری کمی برخوردار
بود. برای حل این مشکل محققان استرالیایی نانوذرات غیرسمی تولید کردند که
دارای پایداری قابل توجهی است به‌طوری بین  دو روز تا دو هفته 
طول عمر این نانوذرات است. بویر می‌گوید امکان نگهداری طولانی مدت این دارو
بسیار مهم است.

اکسید نیتریک یکی از مولکول‌های سیگنال دهنده بسیار مهم
است که در بسیاری از فرآیندهای فیزیکی و فکری نقش مهمی ایفا می‌کند. کمبود
این ماده معمولا توام با بیماری‌هایی نظیر دیابت، سرطان و تورم ریه است.
بایر می‌گوید اگر ما بتوانیم اکسید نیتریک را با استفاده از نانوذرات در
سلول بازیابی کنیم انگاه خواهیم توانست بیماری‌های مرتبط با این ماده را
بهبود دهیم.

محققان به‌دنبال روشی بودند که بتواند دوز مشخصی از این
ماده را درون بدن رهاسازی کند بدون این که موجب تحریک بدن  شده یا
ضرری برای بافت‌ها داشته باشد.