پژوهشگرانی در آمریکا جهت اعمال مفهوم کدهای QR به کاربردهای چاپ امنیتی – مثلا اسکناس – با استفاده از نانوذرات یک کد QR نامرئی ساختهاند.
امنیت نامرئی با کمک فناورینانو
کدهای پاسخ سریع، یا به اختصار کدهای QR، کدهای ماتریسی دوبعدی هستند که ظرفیت ذخیره آنها ۱۰۰ برابر از بارکدهای مرسوم بیشتر است. کدهای QR به خاطر خوانایی سریع و ظرفیت ذخیره بالا به سرعت رواج یافته و بهطور گسترده در محصولات متنوع استفاده میشوند. اکنون پژوهشگرانی در آمریکا جهت اعمال مفهوم کدهای QR به کاربردهای چاپ امنیتی – مثلا اسکناس – با استفاده از نانوذرات یک کد QR نامرئی ساختهاند.
گروهی از پژوهشگران دانشگاه داکوتای جنوبی با استفاده از یک ماشین تحریر گردپاش و جوهرهای بالاتبدیلی، کدهای QR را روی کاغذ و نوار شفاف چاپ کردند. آنها با استفاده از جوهرهای بالاتبدیلی سبز و قرمز این کدهای QR را با خواص امنیتی نهفته تولید کردند. این کدها برای چشمان غیرمسلح نامرئی هستند ولی تحت تحریک فروسرخ نزدیک (NIR) میتوانند تصاویر لومینسانسی بالاتبدیلی تک-رنگی و چند-رنگی تولید کنند و بسادگی با یک گوشی هوشمند ساده خوانده شده و رمزبرداری شوند.
a) کد QR مربوط به SDSM&T که با روشهای استاندارد روی کاغذ چاپ شده است. (b تصور بالاتبدیلی لومینسانسی همان کد QR که با یک چاپگر گردپاش حروف S ، U و D (به ترتیب در گوشههای بالا- چپ، بالا- راست، و پایین- راست) روی آن چاپ شده است.
این گروه از ترکیب جوهرهای فلورسانسی بالاتبدیلی سبز و آبی به همراه نانوذرات β-NaYF4 دوپشده با لانتانید با اندازه تقریبی ۶۰ نانومتر استفاده کرد. آنها با استفاده از این جوهر از یک چاپگر گردپاش تجاری برای چاپ کد QR روی کاغذ استفاده کردند. این کد QR تحت شرایط نوردهی معمولی نامرئی است، ولی هنگامی که نور فروسرخ نزدیک از روی آن عبور کند، مرئی میشود.
نانوذراتی که برای چاپ این QR استفاده شدند از لحاظ شیمیایی و مکانیکی پایدار هستند؛ بدین معنا که میتوانند تنشها و کرنشهای کاغذ را تحمل کنند. این پژوهشگران برای اثبات این مطلب، این کد QR را روی تکه کاغذی چاپ کرده و سپس آن را پنجاه مرتبه بهطور تصادفی تا کردند ولی بازهم کد خوانا بود.
این کد QR علاوه بر کاغذ، روی شیشه و یک فیلم پلاستیکی انعطافپذیر نیز چاپ شد که نشانگر قابلیت آن برای انواع وسیعی از وسایل تجاری جامد است. نامرئی بودن این کد QR نیز سودمند است زیرا با ظاهر فیزیکی وسایل تداخل نمیکند. این پژوهشگران جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجلهی Nanotechnology منتشر کردهاند.