محققان آمریکایی روشی ارائه کردند که با استفاده از آن می‌توان جهت‌گیری‌های موجود روی سطح لایه‌های نازک را مورد بررسی قرار داد. درک جهت‌گیری‌های نشر نور در نانومواد و دیگر فیلم‌های نازک می‌تواند منجر به ساخت ادوات نوری بهتر شود.
استفاده از طیف‌سنجی برای مطالعه خواص نوری لایه نازک
محققان آمریکایی روشی ارائه کردند که با استفاده از آن می‌توان جهت‌گیری‌های موجود روی سطح لایه‌های نازک را مورد بررسی قرار داد. درک جهت‌گیری‌های نشر نور در نانومواد و دیگر فیلم‌های نازک می‌تواند منجر به ساخت ادوات نوری بهتر شود.
یک تیم تحقیقاتی متشکل از پژوهشگرانی از دانشگاه‌های مختلف از یک روش طیف سنجی جدید استفاده کردند تا با استفاده از آن به بررسی چگونگی نشر نور از نانومواد لایه‌ای بپردازند. این روش که به طیف‌سنجی ممنتوم انرژی موسوم است دانشمندان را قادر می‌سازد تا به مشاهده نشر نور از یک لایه نازک بپردازند. با این روش می‌توان به مطالعه این موضوع پرداخت که آیا نور خارج شده از ماده از صفحه‌ای عمود بر فیلم نازک خارج می‌شود یا از صفحه‌ای مماس برآن. دانستن این که نور از چه صفحه‌ای خارج می‌شود به دانشمندان کمک می‌کند تا از مواد لایه نازک بهتر برای طراحی ادوات نوری نظیر LEDها استفاده کنند. نتایج این پژوهش در قالب مقاله‌ای تحت عنوان “Orientation of luminescent excitons in layered nanomaterials” در نشریه Nature به چاپ رسیده است.
در این پژوهش محققانی از دانشگاه بروان، دانشگاه کیس وسترن روزو، دانشگاه کلمبیا و دانشگاه کالیفرنیا شرکت داشتند.
درک جهت‌گیری‌های نشر نور در نانومواد و دیگر فیلم‌های نازک می‌تواند منجر به ساخت ادوات نوری بهتر شود. با این روش طیف‌سنجی جدید می‌توان این جهت‌گیری‌ها را شناسایی کرد، در واقع می‌توان با استفاده از آن به بررسی یکی از ویژگی‌های مهم لایه‌های نازک پرداخت: اثر تداخلی. اثر تداخلی را می‌توان در رنگین‌کمان و حباب‌های روی کف صابون مشاهده کرد.
درک جهت‌گیری‌های نشر نور در نانومواد و دیگر فیلم‌های نازک می‌تواند منجر به ساخت ادوات نوری بهتر شود. با این روش طیف‌سنجی جدید می‌توان این جهت‌گیری‌ها را شناسایی کرد، در واقع می‌توان با استفاده از آن به بررسی یکی از ویژگی‌های مهم لایه‌های نازک پرداخت: اثر تداخلی. اثر تداخلی را می‌توان در رنگین‌کمان و حباب‌های روی کف صابون مشاهده کرد.
دانشمندان می‌توانند با آنالیز چگونگی تداخلی افزایشی یا تخریبی پرتوهای نور در زوایای مختلف درباره لایه نازک اطلاعاتی به‌دست آورند برای مثال ضخامت آن را می‌توان با این روش به‌دست آورد. رشید ضیاء از محققان این پروژه می‌گوید، تفاوت روش ما با دیگر روش‌ها در این است که ما انرژی و زاویه پلاریزاسیون را در نور نشر یافته مورد بررسی قرار می‌دهیم. ما می‌توانیم این زوایا را به نوع جهت‌گیری‌های سطحی نسبت دهیم. در برخی زوایا و پلاریزاسیون‌ها ما تنها می‌توانیم پرتوهای نشر یافته از درون صفحه را مشاهده کنیم در حالی که در دیگر زوایا و پلاریزاسیون‌ها تنها پرتوهای نشر یافته از خارج از صفحه را مشاهده می‌کنیم.
این گروه تحقیقاتی این روش را برای مطالعه دو نوع فیلم بسیار مهم یعنی دی سولفید مولیبدن و PTCDA مورد استفاده قرار دادند. هر یک از این فیلم‌ها کاربردهای نوری متعددی دارند. نتایج این پژوهش نشان داد که پرتوهای نشریافته از دی سولفید مولیبدن از درون صفحات خارج می‌شود اما در PTCDA دو منشاء برای پرتوها وجود دارد یکی از درون و یکی خارج از صفحه.
