پژوهشگران ایرانی در بررسی‌های خود بر روی تومور‌های سرطانی موفق به ساخت نانورادیوداروی جدیدی شدند که با اضافه نمودن ویتأمین مورد علاقه سلول‌های سرطانی، جذب آن در سلول افزایش می‌یابد.
ویتامین‌ها جذب نانورادیودارو را در سلول افزایش می‌دهند
پژوهشگران ایرانی در بررسی‌های خود بر روی تومور‌های سرطانی موفق به ساخت نانورادیوداروی جدیدی با قابلیت تجمع بالا در تومور فیبروسارکوما به منظور تشخیص به موقع تومور و تصویربرداری از آن شدند. آنان در این کار تحقیقاتی با اضافه نمودن ویتأمین مورد علاقه سلول‌های سرطانی، جذب نانورادیودارو را نیز افزایش دادند.
هدف اصلی در این کار تحقیقی، بررسی اثرات نشاندارسازی نانومواد با رادیوایزوتوپ گالیم-۶۷ به منظور ساخت نانورادیوداروی مورد علاقه ی سلول‌های سرطانی و افزایش جذب رادیو دارو در بافت سرطانی بوده است. در همین راستا ابتدا مطالعات مورد نیاز انجام شد و روش‌های نشاندارسازی نانوذرات مورد بررسی قرار گرفت و پس از طراحی نهایی روش، با گالیوم-۶۷ (یکی از رادیوایزوتوپ‌های تشخیصی مهم) نشاندار شد که منجر به تولید ۶۷Ga-SPION-folate گردید.
مهندس سیده لیلا حسینی سالکده، کارشناس ارشد مهندسی هسته‌ای-گرایش پرتو پزشکی، در مورد این تحقیقات ابراز داشت: «هر چند این تحقیق مطالعه اولیه‌ای در این زمینه بوده است، در این مرحله نتایج بسیار خوبی به‌دست آمده است. گروه تحقیقاتی ما در این پژوهش ابتدا به مطالعات کلی در مورد نانومواد و خصوصیات این نانومواد در مورد جذب رادیودارو پرداخت. سپس با یافتن نانوماده مورد نظر با قابلیت زیستی به سنتز این نانو ماده و بررسی خواص آن روی آورد. بعد از این مرحله، شرایط مختلف جهت نشاندارسازی بهینه نانومواد مورد مطالعه قرار گرفت تا در نهایت در آزمایش‌های کنترل کیفی بهترین نتیجه حاصل شد. پس از کنترل کیفی این نمونه‌های تولیدی به موش‌های صحرایی مبتلا به تومور فیبروسارکوما تزریق شدند تا توزیع زیستی آن مورد بررسی قرار گیرد و در نهایت از موش‌ها تصویربرداری شد تا تجمع نانورادیودارو در تومور مشاهده شود.»
در این تحقیقات، تزریق نانو رادیوداروی فوق به موش‌های صحرایی مبتلا به تومور فیبروسارکوما صورت گرفته است که نتایج بررسی این محققان حاکی از آن است که با اضافه نمودن ویتأمین مورد علاقه ی سلول‌های سرطانی، جذب نانورادیودارو افزایش می‌یابد. به گفته حسینی، با وجود نتایج خوب به‌دست آمده، جهت استفاده در موارد کلینیکی با توجه حساسیت استفاده در بیماران، مطالعات تکمیلی زیادی در این زمینه مورد نیاز خواهد بود.
نتایج این تحقیقات که به‌وسیله‌ی مهندس سیده لیلا حسینی سالکده و همکاران وی در پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌ای، دانشگاه‌های آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات و دانشگاه صنعتی شریف صورت گرفته است، در مجله journal of cancer research and therapeutics (جلد ۸، شماره ۲، ۲۰۱۲) منتشر شده است. علاقه‌مندان می‌توانند متن کامل مقاله را در صفحات ۲۰۴ تا ۲۰۸ همین شماره مشاهده نمایند.
