بررسی خواص نانومکانیکی بافت سرطان سینه

ساختار بافت‌های سرطان سینه با بافت‌های سالم متفاوت است. یک تیم تحقیقات سوئیسی به یک تفاوت بارز میان این دو نوع بافت پی بردند: بافت‌های سرطانی ترکیبی از مناطق نرم و سخت بوده در صورتی که بافت‌های سالم دارای سفتی یکسانی هستند. با این کشف گام بزرگی به سوی بهبود روش‌های تشخیص سرطان سینه برداشته می‌شود، همچنین یک ردپای نانومکانیکی منحصر به فرد مربوط به تومورهای سرطانی به‌دست آمده است که از آن می‌توان برای تشخیص بیماری سرطان استفاده کرد. این تیم تحقیقاتی نتایج یافته‌های خود را در پنجاه‌و‌هفتمین نسشت سالانه انجمن بیوفیزیک که در فوریه ۲۰۱۳ در فلادلفیا برگزار می‌شود ارائه کردند.

ساختار بافت‌های سرطان سینه با بافت‌های سالم متفاوت است. یک تیم تحقیقات سوئیسی به یک تفاوت بارز میان این دو نوع بافت پی بردند: بافت‌های سرطانی ترکیبی از مناطق نرم و سخت بوده در صورتی که بافت‌های سالم دارای سفتی یکسانی هستند. با این کشف گام بزرگی به‌سوی بهبود روش‌های تشخیص سرطان سینه برداشته می‌شود، همچنین یک ردپای نانومکانیکی منحصر به‌فرد مربوط به تومورهای سرطانی به‌دست آمده است که از آن می‌توان برای تشخیص بیماری سرطان استفاده کرد. این تیم تحقیقاتی نتایج یافته‌های خود را در پنجاه‌و‌هفتمین نسشت سالانه انجمن بیوفیزیک که در فوریه ۲۰۱۳ در فلادلفیا برگزار می‌شود ارائه کردند.

مارییجا پلودنیک از دانشگاه بازل سوئیس می‌گوید زمان زیادی طول کشید تا مشخص شود که عنصر کلیدی در شناسایی سرطان در خواص فیزیکی بافت‌های تومور نهفته است. بیومکانیک نقش اصلی را در مهاجرت، یورش و تکثیر سلول‌های سرطانی ایفا می‌کند. با این حال نظرات مخالفی نیز در این باره وجود دارد مبنی بر این که استخراج اطلاعات در این بخش بسیار دشوار است. با توجه به این که مکانیک سلولی در مقیاس‌های نانومتری اتفاق می‌افتد این دغدغه درست است اما به نظر می‌رسد پژوهش‌های انجام شده در این پروژه بتواند در حل این مشکل کمک کند.
این تیم تحقیقاتی برای تعیین سختی بافت از نوک نانومقیاس میکروسکوپ استفاده کردند. این نوک روی بافت‌ سینه به حرکت در آمده و ایجاد دندانه‌هایی روی این بافت می‌کند. این دندانه‌ها در گام بعد توسط میکروسکوپ نیروی اتمی شناسایی و تصویربرداری می‌شود، میکروسکوپی که قدرت تفکیک فضایی بالایی دارد. مارییجا پلودنیک می‌گوید بهترین خروجی پروژه ما این است که دریافتیم سختی بافت‌های سالم به‌صورت یکنواخت است. در واقع بافت‌های بیمار دارای سختی ناهمگونی بوده و به‌صورتی که بخشی از بافت نرم و بخش دیگر آن سخت است.

یکی از جنبه‌های جالب توجه در این پژوهش آن است که محققان موفق شدند تا با اعمال تغییراتی در میکروسکوپ نیروی اتمی آن را به‌نحوی بهینه کنند تا بتواند سختی نانومقیاس را در نمونه‌های مورد نظر اندازه‌گیری کند. آنها از ابزاری به‌نام تشخیص بافت به‌صورت خودکار و قابل اعتماد یا ARTIDIS برای این کار استفاده کردند که توسط همین تیم تحقیقاتی ساخته شده بود. یکی از مزایای این ابزار این است که قادر است مقدار تهاجمی بودن و سرعت تکثیر سلول سرطانی را با استفاده از خواص نانومکانیکی منحصر به‌فرد آن به‌دست آورد.