ساختار اکسید گرافیت در صورت قرار گرفتن در محلول اتانول یا متانول و سرد شدن به شدت بسط و گسترش می‌یابد. همچنین اکسید گرافیت می‌تواند به صورت انتخابی متانول را از مخلوط آب و متانول جدا کند. اینها نتایج یافته‌های یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه امیا در سوئد است که در قالب مقالاتی در نشریات ACS Nano و J. Phys. Chem. C به چاپ رسیده است. در این مقالات اطلاعات مفیدی درباره گرافیت اکسید شده و گرافن درج شده است.
جذب آب در ساختار اکسید گرافیت
ساختار اکسید گرافیت در صورت قرار گرفتن در محلول اتانول یا متانول و سرد شدن به شدت بسط و گسترش می‌یابد. همچنین اکسید گرافیت می‌تواند به‌صورت انتخابی متانول را از مخلوط آب و متانول جدا کند. اینها نتایج یافته‌های یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه امیا در سوئد است که در قالب مقالاتی در نشریات ACS Nano و J. Phys. Chem. C به چاپ رسیده است. در این مقالات اطلاعات مفیدی درباره گرافیت اکسید شده و گرافن درج شده است.
گرافن ماده‌ای دو بعدی از جنس کربن بوده که اتم‌های کربن به‌صورت تک لایه با ساختار لانه زنبوری در کنار هم قرار گرفته‌اند. این ماده دارای خواص منحصر به‌فردی است برای مثال به‌دلیل داشتن مساحت سطحی بالا، جاذب بسیار خوبی است.یک گرم از گرافن می‌تواند مساحت سطحی به اندازه یک زمین فوتبال داشته باشد. از ظرفیت بالا می‌توان برای ذخیره‌سازی گازها و سیالات در حوزه ذخیره‌سازی گاز، تصفیه آلاینده و استخراج مواد استفاده کرد. البته باید در نظر داشت که گرافن آبگریز است به این معنا که آب را دفع می‌کند.
از سوی دیگر اکسیداسیون گرافن موجب می‌شود تا بسیاری از خواص آن تغییر کند. اکسید گرافن آبدوست است به این معنا که به‌راحتی در آب حل می‌شود. اکسید گرافن ماده‌ای است که از ورقه‌های گرافنی اکسید شده تشکیل شده است به آن اکسید گرافیت نیز گفته می‌شود. این ماده دارای خواص ویژه‌ای می‌باشد اکسید گرافیت قادر است آب و الکل را در مقادیر بالا جذب کند شبیه حالتی که در خاک رس هنگام افزودن آب اتفاق می‌افتد.
این گروه تحقیقاتی نشان دادند که اکسید گرافیت می‌تواند در دماهای پایین متانول و اتانول بیشتری نسبت به دمای اتاق جذب کند. در واقع در صورت سرد شدن ساختار آن بسط می‌یابد. نتایج این پژوهش نشان داد که در صورت رسیدن دما به ۱۳۰ درجه سانتیگراد، لایه‌های اکسید گرافیت به مقدار ۲۰٫۴ آنگستروم فاصله می‌گیرد. نکته جالب در این است که این پدیده تنها در یک نوع از اکسیدهای گرافیت دیده شده و دیگر انواع آن روئیت نمی‌شود.
در مقاله‌ای که این گروه تحقیقاتی به چاپ رسانده چنین عنوان شده است که اکسید گرافیت می‌تواند به‌صورت انتخابی متانول را از آب جدا کند. نتایج تست‌های اولیه نیز نشان می‌دهد که متانول در این ساختار گیر افتاده و آب خالص‌تری از آن سوی سیستم خارج می‌شود.
