نانوبلورهای نیمه‌رسانا به تولید هیدروژن کمک می‌کنند

محققان در دانشگاه روچستر در آمریکا موفق به تولید سوخت هیدروژن با استفاده از فقط ‏نور خورشید، نانوبلورها و یک کاتالیست نیکل ارزان در یک سیستم فوتوسنتز مصنوعی ‏شده‌اند.

محققان در دانشگاه روچستر در آمریکا موفق به تولید سوخت هیدروژن با استفاده از فقط ‏نور خورشید، نانوبلورها و یک کاتالیست نیکل ارزان در یک سیستم فوتوسنتز مصنوعی ‏شده‌اند. این فرآیند تولید هیدروژن اولین نوعی است که قادر به تولید پیوسته سوخت برای ‏چندین هفته بدون کاهش سرعت تولید است. این فناوری می‌تواند برای کاربردهای انرژی ‏سبز و همچنین برای فرآیندهای صنعتی مشخص مانند آنچه برای تولید آمونیاک لازم است، ‏مهم باشد.‏

یک گروه از محققان به رهبری تاد کراوس، پاتریک هلند و ریچارد اسنبرگ در ‏روچستر یک سیستم تولید هیدروژن فوتوشیمیایی جدیدی ارائه کرده است که از نقاط ‏کوانتومی سلنید کادمیوم، کاتالیست‌های نمک نیکل و اسید آسکوبیک (ویتامین ‏C‏) تشکیل ‏شده است. این سیستم بجای چند ساعت، برای چندین هفته کار می‌کند و در آب، یک ‏راندمان کوانتومی ۳۶ درصدی دارد (برای هر ۱۰۰ فوتون جذب شده، ۳۶ مولکول هیدروژن ‏تولید می‌کند). اگر محلول احاطه‌کننده مخلوطی از آب و اتانول باشد، این راندمان به ۶۶ ‏درصد افزایش می‌یابد. چنین راندمان‌هایی تاکنون هرگز برای سیستم‌های کاملا مبتنی بر ‏محلول مشاهده نشده است. تنها مشکل این است که ویتامین ‏C‏ (که بعنوان پذیرنده الکترون ‏عمل می‌کند) در طول هر چرخه تولید هیدروژن بطور کامل مصرف می‌شود و نیاز است که ‏بطور مرتب اضافه شود.

filereader.php?p1=main_b5e7d988cfdb78bc3   ‏
نور به یک نانوبلور CdSe برخورد می‌کند.

کراوس توضیح می‌دهد که نقاط کوانتومی ‏CdSe‏ دو فوتون از نور را جذب می‌کنند و دو ‏الکترون به کاتالیست نیکل منتقل می‌کنند و این کاتالیست نیز برای تولید هیدروژن دو پروتون ‏می‌گیرد. او ادامه می‌دهد: «کار ما با بسیاری از کارهای قبلی که در آنها کاتالیست از ‏لیگاندهای نقطه کوانتومی بطور درجا تشکیل می‌شود، متفاوت است. عمده دیگر سیستم‌های ‏مبتنی بر محلول، هیدروژن را برای فقط چند ساعت یا حداکثر یک روز تولید می‌کنند زیرا ‏رنگسازها تحلیل می‌روند، بنابراین سیستم دارای عمر دراز ما تقریبا غیرمعمول است.»

این محققان می‌گویند که جفت‌های نانوبلور – کاتالیست آنها از سیستم‌های نانوذره ‏فوتوسنتزی مصنوعی قبلی بهتر هستند زیرا آنها برای نور خورشید پایدارتر هستند، هرچند ‏هنوز نمی‌دانند چرا اینچنین است.
 ‏
طبق گفته این گروه تحقیقاتی یک منبع پاک هیدروژن نه تنها در انرژی سبز بلکه در ‏صنعت برای مثال جهت تولید آمونیاک، می‌تواند کاربرد داشته باشد. این گروه اکنون به ‏دنبال بررسی دیگر سیستم‌های نانوذره‌ای است. ‏

این محققان جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله‌ی ‏Sciencexpress‏ منتشر ‏کرده‌اند.‏