در آینده می‌توان از ذرات پر شده با دارو برای درمان سرطان استفاده کرد. اخیرا یک گروه تحقیقاتی از موسسه کارولینسکا و موسه فناوری استکهلم سوئد نشان دادند که چگونه می‌توان از این نانوذرات هم برای دارو رسانی و هم برای تصویربرداری در دستگاه MR استفاده کرد. در واقع این نانوذرات قادراند تومورها را از بین برده و از سویی موجب دیده شدن تومورها توسط دستگاه MR شوند.
نانوذرات قابل ردیابی برای درمان سرطان
در آینده می‌توان از ذرات پر شده با دارو برای درمان سرطان استفاده کرد. اخیرا یک گروه تحقیقاتی از موسسه کارولینسکا و موسه فناوری استکهلم سوئد نشان دادند که چگونه می‌توان از این نانوذرات هم برای دارو رسانی و هم برای تصویربرداری در دستگاه MR استفاده کرد. در واقع این نانوذرات قادرند تومورها را از بین برده و از سویی موجب دیده شدن تومورها توسط دستگاه MR شوند.
پژوهشگران سوئدی به این روش، درمان نانوذره درمانی می‌گویند که در آن دارو و ماده تشخیصی یکی هستند. اوا مالمستروم از محققان این پروژه می‌گوید در این کار ما موفق به تولید نانوذراتی شدیم که قادر به رهاسازی دارو درون سلول‌های سرطان سینه هستند. از سوی دیگر این نانوذرات توسط دستگاه MR قابل ردیابی بوده و می‌توان از آن برای فرآیند تشخیصی استفاده کرد. واحدهای سازنده این نانوذرات زیست تخریب‌پذیر بوده و هیچ اثری از اثرات سمی‌بودن در آن دیده نمی‌شود. نتایج این پژوهش منتهی به نوعی نانوذره درمانی می‌شود نانوذراتی که به‌صورت خودبه‌خودی از ماکرومولکول‌ها ایجاد می‌شوند.
در این فرآیند تعادل میان آب‌دوستی و آبگریزی اهمیت بالایی دارد به‌طوری که از فرآیند آبگریزی برای پر کردن این نانوذرات با دارو استفاده می‌شود. به‌دلیل وجود ایزوتوپ طبیعی فلئور۱۹F (fluorine) در ساختار این نانوذرات می‌توان آن را در توموگرافی MR مشاهده کرد. درنتیجه حرکت دارو درون بدن قابل مشاهده خواهد بود. محققان روی این موضوع که چگونه دارو وارد تومور شود مطالعه می‌کنند آنها به‌دنبال روشی برای درمان اثربخش‌تر می‌گردند.
در این پژوهش محققان این نانوذرات را با استفاده از ماده شیمی‌درمانی دوکسوروبیسین پر کردند. این دارو برای درمان سرطان‌های سینه، رحم، تخمدان، مثانه و ریه استفاده می‌شود. نتایج نشان داد که این دارو می‌تواند وارد تومورها شده و بدون این که برای بدن خطری داشته باشد سلول‌های سرطانی را از بین ببرد.
مرحله بعد در این پروژه آن است که سیستمی برای هدف‌گیری تومورهای مغز و سلول‌های سرطان سینه از نوع مقاوم در برابر دارو، تولید شود. این نوع سرطان‌ها به‌دلیل قدرت مقاومتی که دارند شیمی درمان آنها بسیاری دشوار و غیراثربخش است .
آندریاس نیستروم از محققان این پروژه می‌گوید با افزودن گروه‌های عاملی به سطح این ذرات می‌توان سطح آن را به‌نحوی تغییر داد که قدرت انتخاب‌گری آنها افزایش یابد. نتایج این پژوهش در قالب مقاله‌ای تحت عنوان ۱۹F-based Polymer Nanoparticles as Breast Cancer در نشریه TheranosticsParticle & Particle Systems Characterization به چاپ رسیده است.
