خودبهبودی در باتری‌های یون لیتیوم

گروهی از محققان از آزمایشگاه ملی آرگون و دانشگاه شیکاگو از یک راهبرد مبتنی بر ‏روش پایین به بالا استفاده کرده و الکترودهای دی‌اکسید تیتانیومی ‏‎(TiO2)‎‏ ساخته‌اند که ‏هنگامی که در باتری‌های یون لیتیوم استفاده شوند، واقعا می‌توانند عملکرد الکتروشیمیایی ‏خود را بهبود دهند.‏

گروهی از محققان از آزمایشگاه ملی آرگون و دانشگاه شیکاگو از یک راهبرد مبتنی بر ‏روش پایین به بالا استفاده کرده و الکترودهای دی‌اکسید تیتانیومی ‏‎(TiO2)‎‏ ساخته‌اند که ‏هنگامی که در باتری‌های یون لیتیوم استفاده شوند، واقعا می‌توانند عملکرد الکتروشیمیایی ‏خود را بهبود دهند.‏

این محققان نانولوله‌های دی‌اکسید تیتانیوم را ساخته و آنها را در نوعی پیل‌های یون لیتیوم ‏آرایش دادند، سپس عملکرد آنها را بررسی کردند. علاوه بر تولید این نانولوله‌ها، ‏تصویربرداری میکروسکوپ الکترونی پیمایشگر و شبیه‌سازی‌های دینامیک مولکولی نیز ‏انجام شدند. همه این تکنیک‌ها دیدگاهی در خصوص ورود و خروج یون‌ها (فرآیند درج/ ‏تخلیه) به داخل این نانولوله‌های دی‌اکسید تیتانیوم ارائه می‌کنند.‏

این محققان، با استفاده از نانولوله‌های دی‌اکسید تیتانیوم نانومقیاس بی‌شکل بعنوان یک ‏آند در نیم- پیل‌های لیتیوم یک ولتاژ کاهشی سازگار خطی در طول اولین تخلیه نشان دادند. ‏این نشان‌دهنده یک انتقال فاز  غیربرگشت‌پذیر در این ماده نانولوله‌ای است.‏
در سیکل‌های بعدی، یون‌های لیتیوم بصورت برگشت‌پذیری وارد این نانولوله‌های ‏دی‌اکسید تیتانیوم شده و از آنها خارج می‌شوند. ظرفیت آنها نیز از ظرفیت‌های مشاهده‌شده در ‏دیگر ساختارهای دی‌اکسید تیتانیوم از قبیل آناتاز، بالاتر است.‏

filereader.php?p1=main_f973b7c0267d220f1
نانولوله‌های اکسید تیتانیوم بی‌شکل هنگام درج لیتیوم در ‏یک باتری لیتیوم، ساختار اکسید تیتانیوم لیتیوم مکعبی با ‏بزرگ‌ترین ظرفیت ایجاد می‌کند.‏

این گروه نتیجه‌گیری کرد که این بواسطه ساختار یا مکانیزم درج متفاوت بعنوان نتیجه‌ای ‏از انتقال فاز است. این آند نانولوله دی‌اکسید تیتانیوم قابل انتقال فاز، در مقایسه با آناتاز، نفوذ ‏یون لیتیوم به شدت بهبود یافته را بویژه در چرخه‌های بسیار سریع نشان داد. این آند نانولوله ‏دی‌اکسید تیتانیوم در مقایسه با دیگر ساختارهای دی‌اکسید تیتانیوم، انرژی و توان بسیار ‏بالاتری نشان می‌دهد. دیگر ساختارهای ‏TiO2‎‏ در چرخه‌های شارژی تخلیه بسیار سریع ‏کاهشی در ظرفیت از خود به نمایش می‌گذارند.‏

به نظر می‌رسد که درج و تخلیه یون‌های لیتیوم منجر به یک ساختار جدید می‌شود که ‏حتی درج بهتر یون‌های لیتیوم را ممکن می‌سازد. به دلیل اینکه همه لایه‌های این ساختار ‏جدید اتم‌های فلز را حتی در حالت باردار شده نگه می‌دارد، فاز مکعبی این ماده حفظ ‏می‌شود.

شبیه‌سازی‌های دینامیک مولکولی نفوذ یون لیتیوم در دیگر انواع ساختارهای ‏TiO2‎‏ ‏نشان می‌دهند که در شکل ‏Li2Ti2O4‎‏ مکعبی بی‌شکل در مقایسه با دیگر شکل‌های ‏TiO2‎‏ از قبیل ‏آناتاز، موثرترین نفوذ و کمترین سد فعالیت (دویست و پنجاه و هفت الکترون‌ولت) اتفاق ‏می‌افتد.‏

این محققان جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله‌ی ‏J. Phys. Chem. C‏ منتشر ‏کرده‌اند.‏